[เถรี]

ให้ทุกคนขยับนั่งในท่าที่สบายของเรา ตั้งกายให้ตรง กำหนดสติทั้งหมดอยู่เฉพาะหน้า หายใจเข้า..ให้ความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก..ให้ความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจออกมา หายใจเข้าผ่านจมูก..ผ่านกึ่งกลางอก..ลงไปสุดที่ท้อง หายใจออกจากท้อง..ผ่านกึ่งกลางอก..มาสุดที่ปลายจมูก จะใช้คำภาวนาอย่างไรก็ได้ตามแต่เราถนัด

วันนี้เป็นวันศุกร์ที่ ๔ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๔ วันนี้มีงานใหญ่ระดับประเทศ คือ งานพระราชทานเพลิงศพหลวงตาพระมหาบัว ญาณสมฺปนฺโน พวกเราเรียกท่านว่าหลวงตากันจนเคยชิน บางทีก็ลืมไปเลยว่า ท่านเป็นถึงเจ้าคุณพระธรรมวิสุทธิมงคล

ถ้าพระระดับชั้นเจ้าคุณธรรมมรณภาพลง มักจะได้รับโกศพระราชทานจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว แต่ไม่ได้ให้ดูตรงที่ว่าหลวงตาได้รับเกียรติยศ มีชื่อเสียง เป็นที่เคารพนับถือของประชาชนจำนวนมาก แต่ต้องการให้ดูอยู่ ๒ จุดด้วยกัน

จุดแรกก็คือ เมื่อหลวงตาท่านปฏิบัติธรรมไปจนถึงจุดหนึ่งแล้ว มั่นใจในความดีของตนแล้ว หลวงตาก็ได้ช่วยเหลือประชาชน ช่วยเหลือประเทศชาติของเรา โดยเฉพาะจุดที่เป็นงานซึ่งสร้างชื่อเสียงหลวงตาให้ระบือลือลั่นมากที่สุด ก็คืองานทอดผ้าป่าช่วยชาติ ได้ทองคำเข้าสู่คลังหลวงเป็น ๑๐ ตัน กลายเป็นทุนสำรองส่วนหนึ่งของประเทศไทยเรา

เราจะเห็นได้ว่าบุคคลผู้ที่ปฏิบัติธรรมนั้น ไม่ใช่ว่าเอาแต่ทางธรรมอย่างเดียวโดยไม่ข้องเกี่ยวกับทางโลก ผู้ที่ปฏิบัติธรรมจะต้องปฏิบัติตนในลักษณะ โลกไม่ช้ำธรรมไม่เสีย โดยเฉพาะว่าการอยู่กับโลกนั้น เราต้องเคารพสมมติทางโลก