[เถรี]

แม้กระทั่งหลักศีล ๕ ที่เราใช้กันอยู่ในปัจจุบัน องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ดัดแปลงมาจากศีล ๕ ของศาสนาเชน ซึ่งศาสนาเชนนั้นจะมีการปฏิบัติที่เคร่งครัดมาก ไปไหนต้องมีผ้าปิดปากป้องกันการหายใจเอาจุลชีพเข้าไปแล้วทำให้จุลชีพนั้นตาย ไปไหนต้องมีลูกศิษย์กวาดพื้นนำหน้าไป เพื่อป้องกันไม่ให้มีสัตว์เล็กขวางอยู่แล้วเผลอไปเหยียบตาย เป็นต้น

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรับมาเป็นศีล ๕ ของเรา โดยกำหนดไว้ว่า สัตว์นั้นมีชีวิตอยู่ เรารู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิตอยู่ เราตั้งใจฆ่า เราลงมือฆ่า เราฆ่าได้สำเร็จ จึงเป็นการละเมิดศีลข้อปาณาติบาต ถ้าหากว่าปราศจากเจตนา โทษก็ลดกันไปตามส่วน ดังนั้น...ท่านที่เรียกร้องหาหลักธรรมจากศาสนาพุทธที่เป็นธรรมแท้ ๆ ล้วน ๆ ค้นให้ตายก็ไม่เจอหรอก

เมื่อเป็นเช่นนั้น การที่ครูบาอาจารย์ที่ท่านมีความฉลาด สร้างเครื่องรางของขลังขึ้นมา ก็เพื่อเป็นเครื่องยึดโยงกำลังใจของเราให้เกาะอยู่ในคุณพระศรีรัตนตรัย ส่วนพิธีกรรมต่าง ๆ ก็เพื่อเป็นเครื่องยึด เครื่องสร้างศรัทธาให้แก่บุคคลที่พบเห็น

เมื่อเป็นเช่นนั้น การที่คนโบราณมีความฉลาด ลึกซึ้ง ชนิดที่เรียกว่าเราเข้าไม่ถึง แล้วเราก็จะไปแสดงความโง่ด้วยการไปตำหนิว่า ท่านสอนให้ยึดติดอย่างนั้น ยึดติดอย่างนี้ อาตมาขอยกคำพูดของหลวงปู่ดู่ วัดสะแก ที่เป็นครูบาอาจารย์ท่านหนึ่ง กล่าวเอาไว้ว่า ติดวัตถุมงคล ดีกว่าติดวัตถุอัปมงคล