ดูแบบคำตอบเดียว
  #7  
เก่า 30-10-2009, 08:32
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,905 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

๓."ผีไม่ดุจริงหรือ? (กุฏิแดงภาคสอง)"

เมื่อเริ่มปรับตัวได้กับสภาพของพื้นที่,ทั้งอาหารการกิน,การหลับการนอน,มีบ้างที่ฝันถึงสาว ๆ (ผีหรือเทวดาหรืออะไรก็แล้วแต่ถ้ามาแบบนี้....ค่อยยังชั่วหน่อย) สงสัยมาทดสอบกามราคะ พวกเล่นมาแบบนุ่งน้อยห่มน้อย เจอกันแทบทุกท่าน บางท่านเจอติด ๆ กันหลายคืนจนทนไม่ไหว มาเล่าสู่กันฟังเพื่อหาวิธีป้องกัน.......

"ท่านเอาจีวรนอนคลุมแทนผ้าห่มเลย รับรองมันเข้ามาไม่ได้หรอก ธงชัยพระอรหันต์" เสียงคำแนะนำลอยมาตามลมและแล้วคนที่นำไปใช้ก็คือ "หลวงพี่โยธิน (ทิดโย)" เพราะปกติท่านกลัวผีแบบขึ้นสมองและแล้วก็ได้บทสรุปตอนเช้า ด้วยหน้าตาที่อิดโรย ขอบตาคล้ำ เดินบิณฑบาตแทบไม่ไหว จะต้องขอหลบไปนอนจำวัดกับ "หลวงพี่ดอย" (พระสันติภพ) คนเดียวหัวหายสองคนเพื่อนตาย

หลวงพี่โย :หลวงพี่ ขนาดผมนอนห่มจีวรแล้วกะว่าจะกันพวกนั้นได้ โธ่หลวงพี่..เมื่อคืนมันเล่นมาทีเดียวห้าตนเลย สวย ๆ ทั้งนั้น นางเอกหนังจีนแบบที่ผมชอบทั้งนั้น กระโดดหลบแทบไม่ทัน"

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ : ผมถามจริง ๆ นะ ท่านกระโดดหลบหรือกระโดดเข้าใส่กันแน่.....

ปกติทำวัตรเช้าตอน ๐๔.๐๐ น.เริ่มจากนั่งกรรมฐาน ๓๐ นาที แล้วเริ่มทำวัตรเช้า หลวงพ่อท่านจะนำสวดเสมอ พระ-เณร เองต้องตื่นก่อนเวลาเพื่อทำธุระส่วนตัว ใครขยันหน่อยก็ตื่นตั้งแต่ตีสอง หาที่สงบ ๆ ทำกรรมฐานหรือเดินจงกรมตามแต่สะดวกของแต่ละท่าน

ส่วนทำวัตรเย็นจะเริ่ม ๑๘.๑๕ น. เริ่มสวดมนต์ถวายหลวงปู่สายก่อน ถึงประมาณ ๑๘.๕๐ น. มีเวลาให้พระ-เณรทำธุระส่วนตัว ๑๐ นาที ก่อนเริ่มทำวัตรเย็นบนศาลา ๑๙.๐๐ น.หลังจากนั้นประมาณ เกือบ ๆ สองทุ่ม หากหลวงพ่อท่านมีเวลาก็จะสนทนาธรรม,ตอบถามปัญหาในเรื่องการปฏิบัติกับพระ-เณร หลังจากนั้นก็แยกย้ายกัน บ้างก็พักผ่อน บ้างก็หาที่สงบทำกรรมฐานกันต่อ เพราะ ๒๐.๐๐ น. จะเปิดเสียงตามสาย (ธรรมะ) ของหลวงพ่อฤๅษี เป็นตอน,ตอนละ ๓๐ นาที

พระ-เณรส่วนใหญ่ก็มักจะมีคู่หูในการปฏิบัติชนิดว่า ไปไหนไปกันเป็นคู่บ้าง ไปเดี่ยวบ้าง ผมเองก็มักจะไปทำกรรมฐานกับ "หลวงพี่ปราโมช" (หลวงพี่โมช) เสมอ ๆ

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ :หลวงพี่เราไปทำกรรมฐานกันที่กุฏิแดงดีกว่าคืนนี้ แต่ผมขอแนะนำก่อนว่าต้องเคารพสถานที่มาก ๆ แบบสงบเสงี่ยมเจียมตัวสุด ๆ ไปเลยนะหลวงพี่

หลวงพี่โมช : แล้วแต่หลวงพี่นำ ผมตามอยู่แล้ว
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ภาพหลวงพี่ปราโมชกับเจ้าลูกเจี๊ยบทั้งเจ็ด



หลวงพี่ปราโมชกับเจ้าลูกเจี๊ยบที่หลวงพี่ท่านเฝ้าประคบดูแลตั้งแต่ยังเป็นไข่อยู่ในรัง ถือว่าเป็นโชคดีของเจ้าลูกเจี๊ยบพวกนี้ แต่สุดท้ายก็โดนสุนัขในวัดซึ่งจับมือใครดมไม่ได้(จับตีนหมาดมไม่ได้)ว่าเป็นเจ้าตัวไหน? กัดตายหมด ผมเองก็ได้แต่ปลอบใจท่านหลวงพี่โมชไปว่า

"หลวงพี่อย่างน้อยชาตินี้ก็เป็นชาติสุดท้ายที่พวกเขาเกิดเป็นเดรัจฉาน ตอนนี้เจ้าลูกเจี๊ยบทั้งหมดคงไปเกิดในภพภูมิที่ดีกว่าแล้วล่ะหลวงพี่ เพราะเขาจำภาพหลวงพี่ได้ จำภาพพระสงฆ์ที่คอยดูแลเอาใจใส่ค่อยเอาข้าวเปลือก เอาน้ำให้เขากินได้"
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 28-06-2010 เมื่อ 22:42
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 165 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา