[เถรี]

ตรงข้ามที่หลวงพ่อกัสสปมุนีท่านนั่งรับแขกจะมีกระดานเขียวอยู่ ไม่ใช่กระดานดำนะ เป็นกรีนบอร์ด ไม่ใช่แบล็คบอร์ด ไม่ใช่ไวท์บอร์ดแบบสมัยนี้ ลายมือท่านสวยมากท่านเขียนเอาไว้ว่า

เราเนาว์สราญสุข.............นิรทุกข์เกษมศานต์
เฉกเช่นลดาวัลย์.........................สะพรั่งติด ณ แผ่นผา
ความครุ่นและกำหนัด...............ก็สลัดไม่นำพา
วิเวกและเอกา...............................ดุจทิพย์ที่ลอยลม
ผิว์แม้จักลอยล่อง..................ก็มิต้องอาลัยสม
บ่คิด บ่ปรารมภ์............................บ่มิห่วง อาลัยมี
สถิตย์เหนือ ณ อาสน์เอี่ยม..........กระจ่างเยี่ยมจรัสศรี
ครั้นรัตติกาลมี...............................ศสิส่อง ณ แนวไพร
แม้พาหิรชน..........................จลาจลและบรรลัย
เรามั่นสถิตย์ใน...............................สุขธรรม บ่มิคลอน
แม้นใครมาพบเรา.....................ก็จุ่งเนาว์จะสั่งสอน
ชี้ทางอันบวร.............................เสถียรสุขนิรันดร์เทอญ

ท่านนั่งหัวเราะของท่านได้ เพราะท่านเห็นทุกข์อย่างชัดเจนแล้วว่าไร้สาระ ส่วนพวกเรายังเห็นไม่ชัดเจน เราก็นั่งเครียดนั่งกลุ้ม พอถึงเวลาเครียดมาก ๆ ก็มะเร็งรับประทาน โยน ๆ ทิ้งไปบ้างอย่าเครียดบ่อย

ทำอะไรก็อย่าเอาจริงเอาจัง แต่อย่าเลิก คำว่าเอาจริงเอาจังก็คือทำเกิน เลิกก็คือทิ้ง..ทำขาด พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า "เราไม่เพียร เราไม่พัก จึงจะถึงฝั่ง"