01-11-2015, 17:12
|
|
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
|
|
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 4,784
ได้ให้อนุโมทนา: 269,713
ได้รับอนุโมทนา 838,998 ครั้ง ใน 12,808 โพสต์
|
|
ถนนหกเลนผ่านทุ่งนาป่าเขาไปเรื่อย
"ยอดเยี่ยมไปเลยครับพระอาจารย์...อิตาลีเป็นชนชาติเก่าแก่ สืบเชื้อสายมาจากจักรวรรดิโรมันที่ยิ่งใหญ่ มีความภาคภูมิใจในเชื้อชาติของตนมาก ไม่ค่อยยอมใช้ภาษาชาติอื่น ถ้าเราใช้ภาษาของเขา จะได้รับความเป็นมิตรมากเป็นพิเศษครับ" มัคคุเทศก์รูปหล่อที่นั่งติดหลังนายสันโดษ ได้ยินอาตมาทักทายแบบนั้น ก็รีบชมเชยเป็นการใหญ่...
แต่อาตมาได้ภาษาอิตาเลียนแค่ไม่กี่คำ ไม่พอขอข้าวกินเสียด้วยซ้ำไป พลขับนำรถวิ่งออกนอกเมือง รถราที่วิ่งตามกันไปมีไม่น้อยทีเดียว ที่สวนมาก็มากพอกัน สังเกตว่าแสงแดดมาทางขวามือซึ่งเป็นที่นั่งของท่านอาจารย์คณบดี แปลว่าเราขึ้นเหนือไปตลอด ถนนช่วงนี้ไปสามเลนมาสามเลน บรรยากาศรอบข้างเป็นทุ่งหญ้าสลับเนินเขาสูง ๆ ต่ำ ๆ บางช่วงก็ผุดเป็น "เขาหน่อ" ที่ไม่สูงใหญ่นัก ท่านอาจารย์ ดร.พิเชฐ ส่งไมโครโฟนให้หลวงพ่อเจ้าคุณสมุทรฯ นำทำวัตรเช้า หลวงพ่อท่านส่งต่อให้พระครูด็อกเตอร์นำแทน...
เสียงสวดมนต์กระหึ่มขึ้นบนรถ นายสันโดษคงชินกับกิจวัตรของพระไทยแล้ว จึงขับรถไปแบบมีสมาธิมาก เดี๋ยวก็วิ่งเข้าอุโมงค์ เดี๋ยวก็โผล่ออกมากลางแจ้ง เขารักษาธรรมชาติได้ดีมาก ใช้วิธีเจาะอุโมงค์ไม่ใหญ่ไปกว่ารถเท่าไรนัก มุดผ่านภูเขาไปโดยไม่ต้องระเบิดให้แหลกเหมือนกับทางบ้านเรา บรรดาโอปปาติกะหลายรายยังมึนงงกับ "แสงแห่งความดี" ที่สว่างจ้ายิ่งกว่าดวงอาทิตย์ ยืนทำอะไรไม่ถูก แต่พอเห็น "ท่านผู้นำ" ที่กำกับมาด้วย ก็ก้มหัวให้เป็นการคารวะ ท่านที่อยู่ในภพสูงขึ้นมาอย่างภุมมเทวดา รุกขเทวดา มีความคุ้นเคยก็ยกมือโมทนากันเป็นแถว...
|