[เถรี]

แต่บุคคลที่ตั้งใจจะล่วงพ้นจากกองทุกข์ไปสู่พระนิพพาน แทนที่จะตัด จะละสิ่งต่าง ๆ เพื่อให้ตนเองเบากายเบาใจมากที่สุด จะได้ปลด จะได้ปล่อยวางได้ง่ายที่สุด เรากลับไปแบกภาระสิ่งต่าง ๆ ขึ้นมา แค่ขันธ์ ๕ ที่ประกอบไปด้วยร่างกายหยาบ ๆ ที่ประกอบไปด้วย รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ นี้ เราก็ดูแลไม่หวาดไม่ไหวแล้ว เรายังไปสร้างขันธ์โดยสมมติขึ้นมาอีก

อย่างเช่นว่าตัวตนในโลกโซเชียล เป็นต้น ไม่ว่าจะเป็นเฟซบุ๊ก ไลน์ อินสตาแกรม สิ่งทั้งหลายเหล่านี้เมื่อสร้างมาแล้วเราก็ไปยึด การยึดมั่นถือมั่นย่อมมีการยินดียินร้าย รัก ชอบ เกลียด ชัง เป็นปกติ กลายเป็นเราสร้างเสริมกิเลสทับถมตนเองให้หนายิ่ง ๆ ขึ้นไป แทนที่จะละ จะวางกิเลส ก็กลายเป็นสร้างเสริมให้กิเลสเจริญงอกงาม

จึงเป็นเรื่องที่น่าห่วงเป็นอย่างมากว่า เราทั้งหลายตั้งใจว่าปฏิบัติธรรมเพื่อความหลุดพ้นไปพระนิพพาน แต่สิ่งที่กระทำนั้นค้านกับสิ่งที่ตนเองตั้งใจเหลือเกิน มองดูแล้วแทบจะไม่มีหนทางที่เป็นไปได้เลยด้วยซ้ำไป ยกเว้นว่าจะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเสียใหม่

เรื่องของโทรศัพท์ใช้ในการติดต่อสื่อสาร เราก็สื่อสารเฉพาะวาระ เฉพาะเวลาที่จำเป็นเท่านั้น ซึ่งอาตมายืนยันว่าทุกคนถ้าตั้งใจก็ทำได้เหมือนกัน เพราะว่าอาตมาเองบางทีก็ลืมไปว่าโทรศัพท์อยู่ที่ไหน เนื่องเพราะว่าไม่ได้ใส่ใจ ถ้าไม่ได้ติดต่อกับใครก็แทบจะไม่ได้หยิบไม่ได้จับเลย บางที่ชาร์ตไฟเอาไว้จนกระทั่งไฟหมดยังไม่ได้ติดต่อกับใครเลย