[เถรี]

(ไม่ชัด) ก็คือกาย วาจา ใจของเรายังเป็นโทษให้กับคนอื่นเขาอยู่หรือเปล่า ? ไม่ใช่ว่าถึงเวลาคนโน้นถากมา คนนี้ก็แทงไป การกระทบกระทั่งเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา ชีวิตก็หาความสงบสุขไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นก็เสียทีที่มาปฏิบัติธรรม อย่างวันนี้พวกเราออกไปช่วยกันตามเก็บอาหารบิณฑบาต แค่ ๖ คนเดินเต็มถนนจนรถไปไม่ได้ ไม่รู้สึกเลยหรือว่าตัวเองกำลังทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อน ? แสดงว่าขาดสติเป็นอย่างมาก ฉะนั้น..ต้องอยู่วัดสัก ๗-๘ พรรษา จะได้ฝึกตัวเองให้ดีกว่านั้น

หลายต่อหลายอย่างไม่ใช่ต้องรอให้ครูบาอาจารย์มาจ้ำจี้จ้ำไช มาแนะนำสั่งสอน เราไม่ใช่เด็กหัดใหม่ ที่ต้องจับมือเขียน ก.ไก่ ทีละตัว ต้องรู้จักสังเกตแล้วก็จำ หลังจากนั้นก็นำไปปฏิบัติ ถ้าพวกเราเคยฟังเสียงของหลวงพ่อวัดท่าซุง ที่แสดงธรรมเทศนาเอาไว้ในวาระต่าง ๆ โดยเฉพาะในเรื่องของการสอนธรรมนำปฏิบัติ ท่านจะบอกอยู่เสมอว่า “ฟังแล้วจำ จำแล้วคิด คิดแล้วนำไปปฏิบัติด้วย”

ฉะนั้น..สิ่งที่เราทำอยู่ทั้งหมด ถ้าเรายังมีสติไม่สมบูรณ์ การกระทำของเราด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ก็ยังก่อทุกข์ก่อโทษแก่คนอื่นเขาอยู่ การก่อทุกข์ก่อโทษให้แก่ผู้อื่นหรือตัวเองก็ตาม เท่ากับว่าสร้างแดนเกิดให้กับตัวเอง เพราะว่าไปสร้างกรรมคือการกระทำเกิดขึ้นแล้ว กรรมนั้นย่อมผูกมัดเราอยู่ การผูกมัดเราอยู่ก็ต้องมีที่ผูกเราไว้ สถานที่ ๆ ผูกเราไว้ภาษาบาลีเรียกว่า ภวะ หรือ ภพ หรือว่าแดนเกิดของเรานั่นเอง ทำให้ไม่สามารถที่จะหลุดพ้นไปได้