[เถรี]

"อย่างไปทองผาภูมิก็กลายเป็นเงาะทองผาภูมิ กลายเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ดีกว่าเขา แต่ว่าสีสันไม่น่ากิน ออกเขียว ๆ เหลือง ๆ แต่ถ้าคนกินสักหน่อยก็จะหลงเสน่ห์ไปเลย เพราะว่าทั้งหวาน ทั้งล่อน ทั้งกรอบ แต่ถ้าดูสีสันภายนอก จะดูไม่ได้เลย ลูกเล็ก ๆ เขียว ๆ เหลือง ๆ หาแดงไม่ค่อยจะเจอ

ทำไมทุเรียนต้องนนทบุรี ? ทำไมลิ้นจี่ต้องตรอกจันทน์ ? ทำไมสับปะรดต้องศรีราชา ? เพราะว่าแร่ธาตุในดินเหมาะกับพืชผลชนิดนั้น ๆ ออกมารสชาติจะดีกว่าที่อื่น แต่ไม่ต้องไปประมูลกับเขานะ ลูกละสองแสนนั่นเขาตั้งใจทำบุญ ก็ให้เขาทำไปเถอะ ถ้าจะซื้อทุเรียนกิน ไปซื้อที่อื่นดีกว่า

สมัยก่อนแตงโมต้องบางเบิด ไป ๆ มา ๆ เขาเอาไปขายริมถนนแถวรังสิตมาก ก็เลยกลายเป็นแตงโมรังสิต แต่จริง ๆ ไม่ใช่ของรังสิต เอาจากที่อื่นไปขายที่รังสิต"