ตะวันลับฟ้า เมื่อเกวียนติดแอร์วิ่งกระเด้งกระดอนไปตามทาง ฝุ่นฟุ้งตลบแทบมองอะไรไม่เห็น น่าสงสารแท้ชาวพม่าเอ๋ย..!
ทุ่มเศษมาถึงสะพานใหญ่ที่ข้ามแม่น้ำสาละวิน ซึ่งเป็นทางออกจากรัฐกะเหรี่ยง ที่นี่เจ้าหน้าที่ขึ้นมาตรวจบนรถ ศิษย์มีครูเสียอย่าง อยากถามใครถามไป มาถึงอาตมาดันเดินเลยไปถามพระข้างหลังเฉยเลย...ฮิ...ฮิ... ข้าวของมันส่องสป็อตไลท์ค้นจนพอใจจึงปล่อยผ่าน
สองทุ่มเศษถึงเมืองตะโทง เขาหยุดให้ผู้โดยสารกินข้าว อาตมากับครูบาน้อยลงไปล้างหน้า แปรงฟัน กลับขึ้นมาหลับ ๆ ตื่น ๆ จนห้าทุ่มครึ่ง มาถึงเมืองไจ๊โกรถหยุดให้ไปยิงกระต่าย อาตมาทั้งสองจัดการฉันยา ดับเครื่องตัวเองก่อนที่จะแย่..!
คลิกเพื่ออ่านตอนต่อไป
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย คิมหันต์ : 05-03-2013 เมื่อ 23:21
|