[ลลิตา]

ข้าพเจ้าทำสมาธิ ทั้งหลับตาและลืมตา เห็นภาพ(แม้จะลืมตาทำสมาธิ) บางทีภาพนั้นก็มีเสียง คล้ายเรื่องราว ตอนที่เห็น ยังมีสติรู้ตัว และรู้ลมอยู่ แต่สติอ่อนลง พอเกิดภาพในหัว เมื่อมีสติรู้ ภาพและเสียงนั้นก็จะหายไป

เมื่อภาพในหัวหยุดเล่น และหายไป เหมือนจะมีสติมากขึ้น และมีสติอยู่กับลมต่อได้ชัดขึ้น โดยตอนที่เห็นภาพ เหมือนมีตัวเรามองดูอยู่ช่วงกลางอก

บางครั้งภาพก็อยู่ส่วนบนของศีรษะ บางทีก็อยู่ต่ำลงมา บางทีก็มีเสียงโต้ตอบกับความคิดที่เกิดขึ้น แต่ในขณะนั้นสติที่รับรู้ลมจะเบาลง และพอรู้เสียงโต้ตอบนั้น เสียงก็หายและหยุดไป สติกลับมาแจ่มชัดและรู้ลมตามเดิม

กราบเท้าเรียนถามหลวงพ่อ

๑. ภาพและเสียงที่เกิดขึ้น คืออะไรเจ้าคะ เป็นนิมิตในภวังค์หรือไม่ หรือเป็นจิตตสังขาร หรือเป็นความฝันฟุ้งซ่านนิวรณ์

๒. สภาวะอย่างนี้ เป็นสมาธิขั้นไหน และมีเกณฑ์วัดได้อย่างไร

๓. ข้าพเจ้าลองทวนย้อนเข้ามาดูผู้รู้ที่ประมาณกลางอก เกิดเป็นตัวรู้ใหม่เข้าไปรู้ตัวรู้เก่า กลายเป็นรู้ซ้อนรู้ไม่มีวันจบ สงสัยว่าตนเองทำผิด กราบถามหลวงพ่อ วิธีปฏิบัติย้อนเข้ามาที่จิตที่ถูกต้องต้องทำอย่างไรเจ้าคะ

๔. จิตผู้ดูที่กลางอก ที่ดูสังขารที่ศีรษะ แบบนี้ใช่จิตผู้รู้ ที่เขาได้กันในทุติยฌานหรือไม่เจ้าคะ

น้อมกราบเท้าขอบพระคุณหลวงพ่ออย่างสูงเจ้าค่ะ