[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เทคโนโลยีสมัยนี้ต้องบอกว่าก้าวหน้ามาก แต่ยังไม่สามารถที่จะติดต่อผีติดต่อเทวดาได้ แสดงว่ายังไม่เก่งจริง จะมีก็พวกกล้องถ่ายรูป พวกกล้องทีวี บางทีก็ติดภาพที่อธิบายไม่ได้มา อาตมาดูแล้วมีทั้งเปรต มีทั้งอสุรกาย อุตส่าห์ถ่ายติดมา แต่เขาก็คงงง ๆ ว่าสัตว์ใหญ่โตมโหฬารขนาดนั้นทำไมคนอื่นไม่เห็น ? จะบอกว่าอยู่คนละมิติกันก็ได้

ถ้าอย่างในพระสูตรที่มีคนไปพบเด็ก ๒ คนนั่งร้องไห้อยู่ที่ประตูเมือง ถามว่าทำไม ? บอกว่าแม่เข้าเมืองไปหาของกินจนป่านนี้ก็ไม่กลับมา หนูเลยคิดถึงแม่ ก็เลยนั่งร้องไห้ ถามว่าแม่เป็นใคร ? มาจากไหน ? เด็กบอกว่าเป็นเปรต ช่วยไปตามแม่ให้หน่อยได้ไหม ? ก็ถามว่าแล้วจะตามอย่างไร ? เพราะว่าเป็นเปรต

เขาก็บอกว่าถ้าอย่างนั้นเอารากไม้นี้ไป ถือไปแล้วจะเห็นได้ทั้งหมด ชายคนนั้นก็กำรากไม้เดินเข้าเมืองไป จะเป็นลมตาย...เปรตเดินกันเกลื่อนกลาดไปทั้งบ้านทั้งเมือง หาพวกของบูดของเน่า เศษอาหารที่เจ้าของเขาทิ้งแล้วกินกัน คราวนี้เขามีเวลาจำกัด ถ้าถึงเวลานั้นต้องรีบออก อยู่ต่อไม่ได้

คราวนี้นางเปรตมีลูก ๒ คน ต้องหาอาหารเผื่อลูกด้วย ตัวเองก็ไม่พอจะกินอยู่แล้ว ก็เลยอยู่นานไปหน่อย พอเขาเห็นเขาก็ตะโกนถามว่าใครเป็นแม่ของเด็ก ๒ คนที่อยู่ตรงปากประตูเมือง ? นางเปรตก็ตกใจ ถามว่าแกเห็นข้าได้อย่างไร ? เขาบอกว่าลูก ๒ คนคิดถึงแม่มาก แต่ว่าอำนาจมีน้อย เข้าเมืองมาไม่ได้ ก็เลยขอให้มาช่วยตามแม่ไปด้วย เขามอบรากไม้นี้ให้มาจึงสามารถมองเห็นพวกเจ้าได้

นางเปรตเห็นอย่างนั้นก็ฉวยรากไม้ได้ก็วิ่งออกนอกประตูเมืองไป พอรากไม้พ้นมือชายคนนั้นก็ไม่เห็นอะไรอีกเลยนอกจากบ้านเมืองตามปกติ เพราะฉะนั้น..ถ้าเห็นได้นี่บางคนคงจะเป็นลมจริง ๆ "