ช่วงวันที่ ๓ - ๔ - ๕ พฤษภาคม ๒๕๕๓ ทุกเย็นที่บ้านอนุสาวรีย์ จะมีเสียงดังจากกลุ่มคนหลากสีที่มาชุมนุมกันที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ
พระอาจารย์จึงเปรยถึงเรื่องการเมืองว่า "มีเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปไม่ได้อยู่เรื่องหนึ่ง...ที่น่าจะให้เป็น ก็คือ ต้องกำหนดคุณสมบัตินักการเมือง จะเรียนจบอะไรมาก็ช่างเถอะ แต่อย่างน้อยต้องเป็นพระโสดาบัน..!
เพราะว่านักการเมืองเป็นได้แค่พระโสดาบัน ตั้งแต่สกิทาคามีขึ้นไปท่านไม่เอาแล้ว พระโสดาบันก็คงได้ไม่เกินโกลังโกละ ส่วนเอกพีชีท่านก็ไม่เอาเรื่องเอาราวกับใครแล้วเหมือนกัน
เอกพีชีนี่ ถ้าคนตายท่านไม่ร้องไห้แล้วนะ คนที่รักตายท่านก็ไม่ร้องไห้ อาจจะรู้สึกสลดมีธรรมเวชบ้าง แต่ไม่เหมือนกับสัตตักขัตตุงหรือโกลังโกละ เอกพีชีและสกิทาคามีนั้น รัก โลภ โกรธ หลง เหลือหน่อยเดียวแล้ว
แต่ถ้าจะเอาพระอริยเจ้าจริง ๆ ก็คงจะไม่เหมาะ ต้องเป็นพระโพธิสัตว์ที่มีอารมณ์ใจเทียบเท่าพระอริยเจ้า เพราะท่านทั้งหลายเหล่านี้ท่านมุ่งมั่นเพื่อส่วนรวม"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 10-05-2010 เมื่อ 17:44
|