[ตัวเล็ก]

วันอังคารที่ ๒๒ ตุลาคม ๒๕๖๒


อาหารเช้าวันอังคาร ปลาเล็กปลาน้อยที่เห็นแบกกันไปเอง


โรงแรมนี้มีของเก่าเยอะมาก เล่มนี้เป็นดาบทิเบต ด้ามกระดูกจามรี


เขาจามรีสลักคาถาโอมมณีปัทเมหุม


สร้อยคออำพัน เทอร์คอยส์ ปะการังและหินทิเบต


นั่งรถกลับเข้าไปในอุทยาน แล้วเดินไปวัดชงกู่


ทางเดินบางช่วงดูเหมือนง่าย


บริเวณหน้าวัดชงกู่


พระประธานภายในวัดชงกู่ (ห้ามถ่ายรูป)


รูปหมู่ข้างศาลาการเปรียญวัดชงกู่


ป้ายบอกทางไปทะเลสาบไข่มุก โปรดอย่าเชื่อตัวเลขที่ขีดเส้นโดยดาวเทียม


ต้องเดินผ่านป่าสนเข้าไป


มีกล้องวงจรปิดอยู่เป็นระยะ


นกแถวนี้เชื่องมาก เข้ามากินอาหารจากมือคนเลย


"ฉักกู๊จื่อ" บ้านเราเรียกว่ากระเล็น


น้ำในทะเลสาบแห้งเกือบหมดแล้ว


เขาบอกว่าทะเลสาบไข่มุกต้องเดินเข้าทางนี้ไปอีก


เจอแล้ว..ทะเลสาบไข่มุก


รูปหมู่ริมทะเลสาบที่หนาวมาก


ดูผิวน้ำก็รู้ว่าลมแรงแค่ไหน


พระอาจารย์เดินลงไปตักน้ำในทะเลสาบตรงนี้ คนทำตามตกน้ำหนาวแทบตาย..!


ขากลับเดินแยกลงไปทางขวา


วัดชงกู่อีกมุมหนึ่งทางด้านขาออก


เดินไปประมาณ ๖ กม. จะมาถึงที่ท่ารถ


นั่งรถย้อนกลับมาเก็บของที่โรงแรมโม่ฝาน ซึ่งต้องลงตรงสถานี ๓


ระหว่างรอรถลงไปตีนเขาก็ฝึกภาษาล่อไปพลาง ๆ ก่อน


นั่งรถลงมาจนถึงตีนเขาด้านล่าง


ขึ้นรถของเราเองแล้ววิ่งย้อนกลับไปทางเมืองเต้าเฉิง


บรรยากาศร่มรื่นระหว่างทาง


เข้าพักที่โรงแรมเฉิงตี้ ระดับ ๕ ดาวเลย


ไม่นึกว่าทางบริษัททัวร์จะใจถึงขนาดนี้


เป้ประจำตัวที่เจอความหนาวจนหูพลาสติกกรอบหักหมด โดนประมูลไปแล้ว