ก่อนทำวัตรเย็น วันเสาร์ที่ ๒ ธันวาคม ๒๕๖๖
คนจีนเขาเชื่อว่าก่อนหน้านี้ ในช่วงกำเนิดพิภพ ถ้าหากว่าเป็นฝรั่งก็เรียกช่วงเคออส (Chaos) คือความวุ่นวายสารพัด ความจริงก็คือการที่พลังงานกับสสาร ถึงเวลาหมุนวนมาได้จังหวะ ก็จับกันขึ้นมาเป็นก้อน คล้าย ๆ กับการกำเนิดมนุษย์ แต่ว่าพวกนี้จะเป็นส่วนของดวงดาว ถ้าหลาย ๆ ดวงดาวก็เป็นกาแล็กซี่ หลาย ๆ กาแล็กซี่ก็เป็นยูนิเวิร์ส ฟังให้บ้าไปเลยนะ..!
คนจีนเขาบอกว่าช่วงที่เกิดโลกขึ้นมาใหม่ ๆ มียักษ์ตนหนึ่งชื่อผานกู่ เหมือนกับโลกนี้เป็นฟองไข่แล้วผานกู่เกิดขึ้นมาอยู่ข้างใน ผานกู่นอนไปนอนมารู้สึกอึดอัด ไม่รู้ไปหยิบขวานที่ไหน จามลงไปจนฟองไข่ยักษ์นั้นเป็นสองซีก ส่วนที่เบาลอยขึ้นไปเป็นท้องฟ้า ส่วนที่หนักก็เป็นพื้นดิน ผานกู่ยืนค้ำยกขึ้นไป ก็ต้องใช้กำลังในการค้ำยันไม่ให้ฟ้าดินกลับมาชนกัน พอผ่านไปเป็นหมื่นเป็นแสนปี ผานกู่หมดพลังก็ตาย ดวงตากลายเป็นพระอาทิตย์กับพระจันทร์ เลือดกลายเป็นสายน้ำ เนื้อก็เป็นภูเขาและผืนดิน
แต่ละเชื้อชาติเขาก็มีความเชื่อเรื่องพระเจ้าสร้างโลกเหมือนกันหมด แต่ถ้าวิทยาศาสตร์ก็จะบอกว่าเป็นธรรมชาติของการกำเนิดดาราจักร อย่างของทางประเทศลาว เขาเชื่อว่าคนเราเกิดมาจากลูกน้ำเต้า ถึงเวลาพระเจ้าก็เอาเหล็กแหลมแทงลูกน้ำเต้าเป็นรู คนก็มุดออกมา เพราะใช้เหล็กแหลมเผาไฟแทง คนที่ออกมาจากรูแรกก็เลยตัวดำ ๆ รูที่สองออกมาก็ตัวขาวหน่อย ..(หัวเราะ).. ก็มีเหตุผลเหมือนกันนะ..!
ส่วนทางภาคเหนือของเรามีตำนานปู่แสะย่าแสะ บางตำนานก็เรียกปู่สางสีย่าสางไส้ ซึ่งเป็นลักษณะเดียวกันคือต้องมีหนึ่งคู่ถึงจะเกิดเป็นคนได้
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-12-2023 เมื่อ 00:02
|