ดูแบบคำตอบเดียว
  #1  
เก่า 01-07-2010, 10:14
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,371
ได้ให้อนุโมทนา: 150,708
ได้รับอนุโมทนา 4,397,016 ครั้ง ใน 33,956 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default วันที่ ๒๓ มิถุนายน ๒๕๕๐

อบรมที่เกาะพระฤๅษี วันที่ ๒๓ มิถุนายน ๒๕๕๐


วันนี้มีพระใหม่มากหน่อย พระใหม่ให้จำไว้ว่า เรื่องศีลเราต้องเน้นให้หนักที่สุด ถ้าหากรู้สึกว่าศีลมีมาก ระวังรักษายาก ให้ระวังใจตัวเดียวก็พอ แต่ว่านวโกวาท* หรือหนังสือศีลของพระ** อย่าให้ห่างมือ

สมัยที่ผมบวชใหม่ ๆ ผมจะอ่านนวโกวาททุกเย็น ทั้ง ๆ ที่มีพระวินัยที่หลวงพ่อท่านเปิดเป็นปรกติ แต่ว่าผมจะดูหนังสือเทียบเคียงไปด้วย ว่าผมตีความตรงกับหลวงพ่อไหม ?

ผมจะไปดูรายละเอียดในหนังสืออุปกรณ์วินัยมุข*** จะมีอธิบายว่า ศีลแต่ละข้อเป็นอย่างไร ? ผมจะมีรหัสเฉพาะของผม ข้อไหนที่อันตราย ต้องอาบัติได้ง่าย โดนแล้วขาดความเป็นพระ หรือว่าขาดความเป็นพระชั่วคราว ผมจะมีดาวสีแดง ๆ กาไว้สามดวงสี่ดวงเลย

ถ้าข้อไหนโดนยากขึ้นมานิดหนึ่ง ก็จะเป็นสองดาวสีแดง ข้อไหนที่โดนยากขึ้นมาอีกหน่อย ก็ดาวเดียวสีแดง ถ้าข้อไหนโอกาสที่จะขาดไม่มี ผมก็วงกลมสีน้ำเงินเอาไว้

เพราะฉะนั้น พอเวลาผมเปิดทวนจะเร็วมาก เร็วตรงที่ว่า เราควรจะดูข้อไหนก่อนข้อไหนหลัง โดยเฉพาะเรื่องของเสขิยวัตร**** แม้ว่าจะเป็นศีลที่พวกเราคิดว่าเล็กน้อย แต่ว่าไม่ใช่

จริง ๆ แล้วเสขิยวัตรเป็นศีลที่ใหญ่และสำคัญมาก เพราะว่าเกี่ยวกับสารูปและจริยาวัตรต่าง ๆ ที่เราต้องปฏิบัติ จัดเป็นส่วนของรายละเอียด ถ้าหากว่าจิตของเราไม่ละเอียดพอ ก็จะมองข้ามไป แล้วถ้ามองข้ามเมื่อไร ก็จะสร้างความเสียหาย นอกจากตัวเองแล้ว ยังเสียหายแก่พระศาสนาเป็นอย่างมากด้วย

สมัยก่อนภิกษุฉัพพัคคีย์***** มีพระปัณฑุกะ****** เป็นต้น มีพรรคพวกรวม ๖ ท่านด้วยกัน พวกนี้เป็นต้นบัญญัติศีลทั้งนั้น ท่านทั้งหลายเหล่านี้ จะมีสารูปและการแสดงออกที่ไม่เหมือนกับพระ ทำให้ชาวบ้านเขาตำหนิติเตียนศาสนาพุทธได้มาก

ผมเองก็สงสัยว่า ท่านทั้งหลายเหล่านี้ ทำแล้วทำอีก โดนอาบัติแล้วโดนอาบัติอีก แหกคอกไปเรื่อย ทำไมไม่มีโทษหนักเสียที ? ปรากฏว่าแทบทุกครั้งท่านจะเป็นอาทิกัมมิกะ******* คือเป็นคนแรกที่ทำ ในเมื่อเป็นคนแรกที่ทำ ข้อห้ามยังไม่มี ถือว่ายกประโยชน์ให้ ครั้งต่อไปถ้าทำเมื่อไรถึงจะโดนอาบัติ


หมายเหตุ :

*คณาจารย์สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง : นวโกวาท ฉบับมาตรฐาน : เลี่ยงเชียง : กรุงเทพ ฯ : พ.ศ. ๒๕๓๕
**สมปอง สุธมฺมสนฺตจิตฺโต ; พระครูปลัด : ศีลของพระ : วชิรินทร์สาส์นรัชดา : กรุงเทพฯ : พ.ศ. ๒๕๔๗
***คณาจารย์สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง : วินัยมุข เล่ม ๑ ฉบับมาตรฐาน : เลี่ยงเชียง : กรุงเทพ ฯ : พ.ศ. ๒๕๓๕
****พระไตรปิฎก เล่มที่ ๘ : พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๘ : ปริวารวรรค : หน้าที่ ๒๒๕
*****ภิกษุมีพวก ๖ ได้แก่ พระปัณฑุกะ พระโลหิตกะ พระเมตติยะ พระภุมมชกะ พระอัสสชิ และ พระปุนัพพสุ
******พระวินัยปิฎก : มหาวิภังค์ เล่มที่ ๑ : ภาคที่ ๓ : หน้าที่ ๖๓๑
*******ผู้เป็นต้นบัญญัติสิกขาบท(ล่วงอาบัติเป็นคนแรก) พระพุทธเจ้าทรงยกเว้นให้ไม่ปรับอาบัติ
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 01-07-2010 เมื่อ 16:02
สมาชิก 92 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา