[เถรี]

ครั้งล่าสุดที่ผ่านมา เนื่องจากปีนี้ในหลวงจะมีพระชนม์มายุ ๘๒ พรรษา เขาจะคัดเลือกสำนักปฏิบัติทั้งหมดสามพันกว่าสำนักทั่วประเทศ ให้เป็นสำนักปฏิบัติธรรมดีเด่น ๘๒ สำนัก เพื่อเฉลิมพระเกียรติในหลวง โดยมีรางวัลให้ด้วย ทางสำนักพุทธเขาก็เร่งมาให้ทางวัดส่งประวัติ ซึ่งข้อมูลหนามาก แต่ให้เวลาทำแค่ ๓ วัน อาตมาก็ทุ่มเทเวลาจนไม่ได้พักผ่อน ไม่ได้หลับไม่ได้นอน จะตายแหล่มิตายแหล่อยู่แล้ว พองานเสร็จ คิดว่าเช้านี้สบายแล้ว หลังจากทำกรรมฐานทำวัตรเสร็จ บิณฑบาตกลับมาเรียบร้อย จะนอนตีโปงสักครึ่งวัน ปรากฏว่าเป็นได้แค่ความฝันเท่านั้น

ประมาณตีสามกว่า ๆ ในขณะที่กำลังล้างหน้าอยู่ กำลังจะเอี้ยวคอ...กึ้กเดียว ติดแหง็กอยู่อย่างนั้น เส้นจมจนกระดิกไม่ได้ ปวดจนน้ำตาจะเล็ด กัดฟันครองผ้าขึ้นไปนั่งทำกรรมฐาน นั่งแบบไม่ได้มีความสุขเลย เพราะร่างกายปวดมาก ก่อนจะออกบิณฑบาตก็บอกน้องเล็ก (เลขาฯ) ว่า ให้ติดต่อหมอเทียนมานวดให้ด้วย อาตมากัดฟันไปบิณฑบาต ตอนบิณฑบาตกว่าจะเอี้ยวแต่ละที..ปวดแทบตาย

บิณฑบาตกลับมาก็ได้ข่าวดีอีก น้องเล็กบอกว่าหมอเทียนไม่ว่าง มาได้ก็ตอนบ่ายสี่โมงไปแล้ว พระเจ้า..นี่ตูต้องเจ็บแบบนี้ไปจนถึงบ่ายสี่โมงเลยหรือ ? ฟังดี ๆ นะ เรื่องของกรรมถ้าวาระส่งผล อย่างไรก็แก้ไม่ได้ ก็บอกว่า ถ้าอย่างนั้นไปตามป้ามิตรมาก็แล้วกัน ป้ามิตรเขาเป็นคนมอญ ป้าเขานวดได้มือหนักเป็นบ้าเลย ถ้าไม่จำเป็นจะไม่เรียกป้ามิตรเด็ดขาด

ฉันเช้าเสร็จก็ไปนอนครางโอย ๆ เพราะกว่าจะเอนถึงพื้นก็แทบตาย ต้องหามุมลงให้ได้ ใครเคยเป็นก็คงจะรู้ว่ารสชาติเป็นอย่างไร ปรากฏว่าจนเก้าโมงครึ่งแล้วป้ามิตรยังไม่มาเลย ถามน้องเล็กว่าป้ามิตรจะมากี่โมง ? น้องเล็กทำหน้าเอ๋อ ๆ "ให้เรียกด้วยหรือ ?" อาตมาสั่งอยู่ตรงหน้า แต่น้องเล็กกลับไม่ได้ยิน หรือได้ยินแล้วลืม กรรมบังได้ขนาดนั้น

เขาจึงรีบโทรไปหาป้ามิตร ปรากฏว่าป้าแกมาตอนสิบโมงกว่า ๆ มาถึงอาตมาก็บอกว่า "ป้า...เส้นหลังจม กดตรงนี้แล้วจะหาย" ป้าเขาก็บอก "โอ๊ย..ไม่ได้หรอก ต้องจับข้างหลัง ถึงจะขึ้น" แล้วป้าเขาก็ทำ กลายเป็นว่ายิ่งโดนก็ยิ่งเจ็บ บอกว่า "ป้า...เจ็บตรงไหนถ้าไปกดตรงนั้น ก็ยิ่งเจ็บเข้าไปใหญ่ ต้องกดตรงนี้" ป้าเขาบอกว่าไม่ได้หรอก ต้องดึงข้างหลัง แกยืนยัน แกก็ดึงของแกไป อาตมาก็ "พอ ๆ กลับไปเถอะ" ยิ่งทำก็ยิ่งเจ็บ

พอฉันเพลก็ออกไปฉัน แม่ชีก็มาบอกว่า "หลวงพ่อ ฉันยาแก้ยอกดีกว่า ชุดเดียวหายเลย" อาตมาถามว่า "ง่วงหรือเปล่า ? เพราะเดี๋ยวทำงานไม่ได้" แม่ชีเขาก็บอกว่า "ไม่ง่วงหรอก" ปรากฏว่าพอฉันลงไปไม่ง่วงหรอก แต่สลบจนหัวไถพื้นเลย ตอนนั้นนั่นแหละภาพนิมิตโผล่มา เห็นเลยว่าไปทำอะไรมาบ้าง