[นักเดินทางสังสารวัฏ]

กราบนมัสการหลวงพ่อครับ

๑.บางครั้งเวลาผมเล่นแบดมินตันกับเพื่อน ผมพยายามจะทำอานาปานสติไปด้วยเพื่อที่จะทรงสมาธิตลอดเวลา แต่ผมทำไม่ได้สักทีเลยอยากถามครับ เป็นไปได้ไหมครับ ที่ปุถุชนอย่างผม จะสามารถทรงอานาปานสติได้ทุกอิริยาบถ

๒.ในขณะที่ผมเล่นแบดมินตัน สมาธิผมจดจ่อกับการเล่นแบดมินตันอย่างเดียว ถ้าผมตายในตอนนั้น จะได้ไปสวรรค์ไหมครับ เพราะอย่างน้อยผมตายในขณะมีสมาธิ

๓.ตัวผมมีความรู้สึกว่า ผมไม่ใช่คนดี หรือ คนเลว แต่ผมเป็นคนเทา ๆ อยู่ตรงกลางระหว่างความดี และ ความเลว คือแบบว่า ผมรู้ว่าอะไรดีผมก็ทำ รู้ว่าอะไรชั่วผมก็ละ แต่ถ้าผมต้องทำความชั่ว เช่นดื่มเหล้ากับเพื่อนหรือหัวหน้า เพราะสถานการณ์บังคับ ผมก็จำเป็นต้องทำถึงไม่เต็มใจก็ตาม อยากทราบว่า ความรู้สึกของผมแบบนี้ควรแก้ไหมครับ ถ้าหลวงพ่อมีอะไรแนะนำ ช่วยแนะนำทีครับ

๔.สมัยที่พระสารีบุตรกับพระโมคคัลลานะ ก่อนที่ท่านจะไปบวชกับพระพุทธเจ้า ท่านได้ชวนอาจารย์คนเก่าของท่าน ให้ไปบวชกับพระพุทธเจ้าด้วยกัน แต่อาจารย์ของท่านปฏิเสธ ทั้ง ๆ ที่รู้แก่ใจอยู่แล้วว่า พระพุทธเจ้าท่านเก่งจริง

ผมเลยสงสัยว่า ทำไมอาจารย์คนเก่าของพระสารีบุตร ท่านไม่ไปหรือครับ

แล้วทำให้ผมสงสัยอีกเรื่อง ในสมัยพุทธกาลที่มีอาจารย์กับลูกศิษย์ อาจารย์นั่นด่าพระพุทธเจ้า แล้วลูกศิษย์สรรเสริฐพระพุทธเจ้า แต่อาจารย์ก็รู้ดีแก่ใจอยู่แล้วว่า พระพุทธเจ้าท่านเป็นคนดีจริง ๆ ผมเลยสงสัยอีกว่า ทำไมอาจารย์คนนั้น ท่านถึงด่าพระพุทธเจ้า ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แล้วว่า พระพุทธเจ้าท่านดี

๕.การฝึกแบ่งจิตให้ทำหลาย ๆ อย่าง เช่น อ่านหนังสือแล้วดูลมหายใจไปด้วย ฝึกอย่างไรหรือครับ พอเวลาผมอ่านหนังสือแล้วดูลมหายใจ ถ้าผมจดจ่อลมหายใจเกินไป ผมก็อ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง หรือถ้าผม จดจ่อกับการอ่านหนังสือ ผมก็กำหนดรู้ลมหายใจไม่ได้
หลวงพ่อช่วยอธิบายทีครับ

๖.พระอรหันต์ท่านมีอารมณ์รำคาญไหมครับ ถ้ามีคนหลายร้อยคนไปกวนท่าน หรือขอความช่วยเหลือจากท่าน

๗. ในมงคล ๓๘ มีข้อหนึ่งคือข้อที่ ๘ คือการมีศิลปะ หลวงพ่อช่วยอธิบายทีครับเพราะความหมายของการมีศิลปะ แต่ละคนไม่เหมือนกัน