[วาโยรัตนะ]

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เด็กเมื่อวานซืน

นึกถึงบทบาทของ "นายไข่" ในภาพยนตร์ "มหาลัยเหมืองแร่" ขึ้นมาเลยครับ

มหาลัยเหมืองแร่ เป็นภาพยนตร์อีกเรื่องหนึ่ง ที่ถ่ายทอดให้เห็นความเป็น "ปักษ์ใต้" ในยุคการทำเหมืองแร่ดีบุกที่เฟื่องฟูที่สุด ภาพยนต์เรื่องนี้ทำให้เห็นความหมายของคำว่า "ฝนพังงา ฟ้าภูเก็ต" คือสิ่งที่ไว้ใจไม่ได้เลย ได้อย่างชัดเจน แต่ปัจจุบัน ภาพเหล่านี้กำลังจะหายไปครับ เพราะฝนก็มาไม่ถูกต้องตามฤดูกาลเหมือนแต่ก่อน ฟ้าใส ๆ ที่ภูเก็ตก็กำลังเปลี่ยนไป เพราะสภาพของสวนยางโดนแทนที่ด้วยหมู่บ้านและคฤหาสน์หลังโต ๆ ราคาแสนแพง ที่ผุดขึ้นราวดอกเห็ด เพื่อรอขายเอากำไรจากชาวต่างชาติ ได้มาแต่เม็ดเงินที่ตกอยู่เฉพาะในกลุ่มนายทุน แต่สูญเสียอะไรต่อมิอะไรไปอีกหลายอย่าง ที่ยากจะหวนคืนได้