[เถรี]

คนโบราณฉลาดกว่าเรา ฉลาดกว่ามากเลย โดยเฉพาะฉลาดในการตัดสินใจ ถ้าจะปฏิบัติให้ได้มรรคได้ผล จะต้องมีการตัดสินใจที่แน่วแน่และเด็ดขาด อย่างสมัยก่อนบวช ๒ ปี อาตมาไปช่วยงานอยู่ที่บ้านสายลม คืนนั้นหลังจากเจริญกรรมฐานแล้ว พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงกล่าวว่า “เมื่อครู่นี้พระเสด็จมาบอกว่า บุคคลทั้งหมดที่มาเจริญกรรมฐานในคืนนี้ ถ้าตั้งใจจริงสามารถรักษาศีล ๘ ได้เลย ๗๐ ท่านด้วยกัน” อาตมาได้ยินก็ตัดสินใจเดี๋ยวนั้นเลยว่า “เราคือ ๑ ใน ๗๐ คนนั้น” ตั้งแต่วินาทีนั้นเป็นต้นมามา ก็ตั้งใจเลยว่าเราจะมีศีล ๘ บริสุทธิ์บริบูรณ์

จำไว้ว่าเรื่องของศีลนั้น ไม่ต้องเสียเวลาไปสมาทาน ซึ่งแปลว่าศึกษาว่าศีลมีอะไรบ้าง ไม่ต้องไปอาราธนาศีล ซึ่งแปลว่าไปขอศีลจากพระ ถ้าเรารู้ว่าศีลมีอะไรแล้ว แค่ตั้งใจงดเว้นไปก็เป็นศีลแล้ว ต่อให้ขอศีลจากพระ ต่อให้สมาทานศึกษาอีกกี่ชาติก็ตาม ถ้าไม่คิดที่จะงดเว้น ตราบนั้นเราก็ยังไม่มีศีล

ทันทีที่ตัดสินใจอย่างนั้นก็มีเครื่องทดสอบ เพราะว่าหลังจากเลิกงานจากบ้านสายลมก็เกือบสี่ทุ่ม ตอนนั้นคุณสมโชค ปัจฉิมางกูร ก็ถือว่าเป็นรุ่นพี่ที่เป็นรุ่นพ่อก็ว่าได้ เพราะว่าอาตมาเป็นเพื่อนกับลูกสาวของท่าน ชวนเดินทางกลับด้วยกัน บ้านอาตมาอยู่ซอยโมราวรรณ ๒ ใกล้สวนหลวง น้าสมโชคอยู่เลยไปหน่อยหนึ่ง พอมาถึงแยกคลองตันก็เลี้ยวขวับเข้าร้านหัวปลาหม้อไฟ “เล็ก..กินกันก่อน เดี๋ยวค่อยกลับบ้าน” ทดสอบกำลังใจกันชัด ๆ เลย จึงบอกว่า “น้าสองคนกินไปเถอะครับ ผมเองไม่รู้สึกหิว บ้านก็ใกล้แค่นี้เอง ขออนุญาตเดินกลับก่อนก็แล้วกัน” ยกมือไหว้ลาก็เดินกลับ บ้านอยู่แค่นี้คือ ๒ ก.ม.ครึ่ง เดินกลับด้วยความอิ่มอกอิ่มใจว่า ข้อสอบแค่นี้เล่นตูไม่ได้หรอก