[เถรี]

อาตมามีงานที่กรุงเทพฯ พรุ่งนี้ต้องไปสอนหนังสือต่อ แล้วก็วิ่งกลับมาเทศน์ในงานศพ โอ้พระเจ้า...ชีวิตอยากเป็นฆราวาสเหมือนกัน ถ้างานชุกขนาดนี้รวยตายชักเลย ทั้งหมดที่บอกมาก็คือ อยากบอกกับพวกเราว่า ถ้าสมาธิดี ก็จะมีกำลังเพียงพอที่จะคุมร่างกายให้ทำงานเหล่านี้ แต่ให้กลับถึงที่นอนก่อนแล้วค่อยคลายสมาธินะ ไม่อย่างนั้นแล้วจะเสียท่า จะป๊อกเงียบไปเลยเพราะหมดสภาพแล้ว

ใครที่เคยทำงานหนักจนหมดสภาพจะรู้ว่า พองานเสร็จกำลังใจคลายตัวออกก็ไปเลย ก็คืออยากหลับเดี๋ยวนั้นเลย ฉะนั้น..ให้ถึงที่นอนก่อนแล้วค่อยคลายสมาธิออกมา สิ่งนี้พระพุทธเจ้าเรียกว่า มโนสัญเจตนา คือความมุ่งมั่นของใจ ถ้าตราบใดที่ใจยังมุ่งมั่นอยู่ ตราบนั้นร่างกายก็ยังไปไหว

แบบเดียวกับที่เขาวิ่งส่งข่าวศึกเป็นระยะทาง ๔๒ กิโลเมตรกว่า ว่ากรีซได้รับชัยชนะกองทัพโรมันแล้ว คนส่งข่าววิ่งไป ๔๐ กว่ากิโลเมตรไปแจ้งข่าว วิ่งไปได้ พอแจ้งข่าวเสร็จหมดหน้าที่ก็หงายหลังตึง หมดลมตายเดี๋ยวนั้นเลย ทุกวันนี้เขาก็เอามาเป็นการวิ่งมาราธอน ๔๒.๗ กิโลเมตร ตามระยะทางที่เขาวิ่งข้ามเมืองไปแจ้งข่าว ถ้าหากว่าเป็นฮาร์ฟ-มาราธอนก็ครึ่งหนึ่ง มินิมาราธอนก็หนึ่งในสี่ ญาติโยมอาจจะสงสัยว่ามาจากไหน ? มาจากมโนสัญเจตนาของบุคคลหนึ่ง ก็คือมุ่งมั่นว่าจะไปส่งข่าวให้พรรคพวกของตนเองรู้ ไปจนถึง ส่งข่าวแล้วถึงได้ตาย