[เถรี]

พระอาจารย์ : หลวงพ่อของเราท่านสอนลูกศิษย์แบบไม่กลัวพวกเราตายจริง ๆ ส่วนใหญ่ก็คือด่าประจานกลางที่สาธารณะ เหตุที่ทำอย่างนั้นเพราะว่าเราจะได้จำ ต่อไปจะได้ไม่ผิดอีก อาตมาเองก็โดนกลางบ้านสายลม คนเยอะ ๆ อย่างนี้แหละ โดนตูมเข้าไปก็หัวหูแดงหมด แต่ว่าต้องหน้าด้านสู้ เพราะถ้าคนรู้ผิดแล้วแก้ไขเราก็จะไม่ผิดอีก ซึ่งเป็นสิ่งที่หลวงพ่อท่านต้องการ แต่ถ้าหากว่าเราไม่สู้ ก็เสียประโยชน์ไปเลย เสียดายว่ามีพี่ ๆ หลายท่านไม่เข้าใจตรงจุดนี้ ว่าที่พ่อตีเพราะเมตตา พอโดนเข้าก็มักจะขอตัว อย่างเช่นว่าเป็นเวรอยู่เฝ้าหน้าตึกท่าน ก็ขอย้ายไปที่อื่น พูดง่าย ๆ ว่าไปหลบเลียแผลใจ

แต่ว่าพวกเราค่อนข้างจะหน้าด้าน โดนเท่าไรไม่ค่อยจะยุบ หลวงพ่อท่านก็เลยนิยมเรียกใช้งาน ก็กลายเป็นเหมือนอย่างกับจะเรียกว่า “เด็กเส้น” ก็ไม่ใช่ แต่เขาเห็นเป็นอย่างนั้น ก็คือ ทำไมคนอื่นโดนแล้วหลวงพ่อท่านก็เลิกใช้งาน แต่คู่นี้โดนแล้วท่านก็ยังใช้ไปเรื่อย เลยกลายเป็นว่าดีเหมือนกัน เท่ากับท่านใส่เกราะให้พวกเรา พูดง่าย ๆ ว่าถ้าพี่ ๆ น้อง ๆ ใครจะแอบงับสักหน่อยก็คงจะติดเกราะสักนิดหนึ่ง เพราะโบราณท่านบอกว่า จะตีหมาก็ต้องดูเจ้าของก่อน ...(หัวเราะ)...

ในส่วนนี้ถ้าพวกเราเองไม่เคยมีประสบการณ์ ไม่โดนมา จะไม่รู้ว่าในความเข้มแข็งเด็ดขาดที่หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านมี ชนิดที่เรียกว่าถ้าหากงานไม่เสร็จก็หิ้วหัวกลับมา แต่ความจริงก็คือท่านรักและเมตตาพวกเรา หวังกระตุ้นให้เกิดความสำเร็จ

ส่วนอีกด้านหนึ่งของหลวงพ่อที่ท่านมีเมตตามาก ๆ เลย ส่วนใหญ่จะแสดงออกกับญาติโยมทั้งหลาย ญาติโยมถึงเวลาสามารถเข้าหาได้ตลอด อย่างอาตมาสมัยฆราวาสก็เหมือนกัน จะเกาะแข้งเกาะขาเมื่อไรก็วิ่งเข้าไปได้ แต่พอเป็นพระแล้วคนละเรื่องกันเลยนะ ขอยืนยันว่าคนละเรื่องกันเลย แต่มีพระอยู่รูปหนึ่งที่หลวงพ่อท่านรักและเมตตาสม่ำเสมอมาตลอด ก็คือตุ๊พ่อสิงห์ของเรา ตุ๊พ่อของเราต้องบอกว่าท่านมีพรพิเศษอย่างไรก็ไม่ทราบ ที่พวกเราไม่อาจจะเข้าใจได้ เพราะว่าหลวงพ่อไม่เคยดุไม่เคยด่า ไม่เคยโดนอะไรหนัก ๆ อย่างพี่น้องคนอื่นเขา ฉะนั้น...ในส่วนนี้ก็ต้องกราบรบกวนตุ๊พ่อด้วยว่าทำบุญอะไรมาครับ ? โปรดช่วยเมตตาชี้แจงแถลงไขด้วย