[เถรี]

เมื่อเห็นก็สักแต่ว่าเห็น ไม่ได้นึกคิดปรุงแต่งให้เป็นโทษแก่ใจของตน เมื่อได้ยิน เมื่อได้กลิ่น เมื่อได้รส เมื่อสัมผัส ก็สามารถที่จะระมัดระวังป้องกันไว้ ไม่ปรุงแต่งให้เกิดทุกข์เกิดโทษแก่ตัวเอง เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ จำเป็นที่จะต้องซักซ้อมอยู่เสมอ โดยเฉพาะตัวสมาธิ

ในปัจจุบันสำหรับพวกเราทุกคน ทุกปัญหา ทุกคำตอบ แทบจะอยู่ที่สมาธิทั้งสิ้น การปฏิบัติทั้งหมดของเราในปัจจุบันนั้น ขาดความคล่องตัวในเรื่องสมาธิอย่างเดียว ถ้ามีความคล่องตัวเพียงพอ กำลังของสมาธิ จะสามารถป้องกันกิเลสได้ดีอย่างยิ่ง ช่วยให้กำลังใจของเราผ่องใสได้นาน เมื่อกำลังใจของเราผ่องใสมากเท่าใด ปัญญาก็จะเกิดขึ้น และเห็นช่องทางที่จะ ลด ละ เลิก ในส่วนของ รัก โลภ โกรธ หลง ที่เป็นกิเลสกินใจของเราได้ จนในที่สุด ก็ถอนความปรารถนาในร่างกายนี้ ในโลกนี้ออกไปได้ หลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง ก้าวเข้าสู่พระนิพพานดังที่พวกเราต้องการ

วันนี้จึงขอสรุปลงตรงที่ว่า พวกเราทุกคนเรื่องของทาน ปฏิบัติมาสมควรแก่กาลแล้ว เรื่องของศีล หลายต่อหลายคนก็มั่นคงถึงขนาดตัวตายดีกว่าศีลขาด เราก็ต้องมาฝึกซ้อมความคล่องตัวในเรื่องของสมาธิ เมื่อมีความคล่องตัวมาก กิเลสกินใจไม่ได้ ความผ่องใสของใจมีมาก ปัญญาก็จะได้เกิด

ระยะเวลาตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป จนกว่าจะถึงการปฏิบัติธรรมในเดือนมีนาคมที่จะถึง ซึ่งจะเป็นระยะเวลา ๑ เดือนโดยประมาณ ขอให้ทุกคนพยายามซักซ้อมความคล่องตัวในการเข้าออกสมาธิ ซักซ้อมประคับประคองอารมณ์สมาธิที่เราทรงตัวได้ ให้อยู่กับเราให้นานที่สุด ลองดูว่ามีท่านใดที่สามารถจะรักษาอารมณ์ ตั้งแต่วันนี้ไปจนกระทั่งจะพบกันใหม่ในเดือนหน้าได้ ถ้าสามารถทำอย่างนั้นได้ ถือว่าเราประสบความสำเร็จในขั้นต้น มีกำลังเพียงพอที่จะต่อต้านกิเลสได้

ก็ขอมอบการบ้านนี้เอาไว้สำหรับพวกเราทุกคน จะได้มีงานเอาไว้ทำในช่วงระหว่างเดือนต่อเดือน ก่อนที่จะถึงการรับสังฆทานและฝึกกรรมฐานครั้งใหม่

สำหรับทุกท่านตอนนี้ ก็ให้อยู่กับคำภาวนาหรือการพิจารณา ตลอดจนภาพพระของตัวเอง กำหนดรู้ไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะได้รับสัญญาณว่าหมดเวลา


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันอาทิตย์ที่ ๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓