[เถรี]

เราต้องใช้ความพยายามมากกว่านี้ ทุกวันนี้เราจะคิดว่าตัวเองขยันยังไม่ได้หรอก วันหนึ่ง ๒๔ ชั่วโมง เราทรงความดีไว้ในใจได้กี่ชั่วโมง ? ถามตัวเองแค่นี้ก็รู้แล้ว ถ้าเราทรงความดีเอาไว้ได้ ๖ ชั่วโมง อีก ๑๘ ชั่วโมงเป็นอย่างไร ? ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง จะขาดทุนอยู่ตลอด หา ๖ ชั่วโมง กิน ๑๘ ชั่วโมงนี่ไม่พอ ทำอย่างไรจะได้เรามีความขยันขนาดที่ว่า ทุกวินาทีของเรา ให้สติสมาธิของเราทรงตัวอยู่เฉพาะหน้า มองทุกอย่างให้เห็นตามความเป็นจริง ว่าทุกอย่างไม่เที่ยง ทุกอย่างเป็นทุกข์ ไม่มีอะไรเป็นเรา เป็นของเรา

วันนี้มาจะฝากการบ้านได้แค่นี้แหละ บอกแล้วไม่ได้มาแก้ตัวให้ใคร แล้วก็ไม่ได้มารับรองใคร แต่จะมาบอกว่าสมัยก่อนเรื่องอย่างนี้เกิดแล้ว แล้วอาตมาวิเคราะห์วิจัยอย่างไร ? แล้วทำอย่างไรถึงมาอยู่ในจุดปัจจุบันนี้ ? แต่ละคนแนวการปฏิบัติใกล้เคียงกัน ก็ไปกันได้ ถ้าไม่ใกล้เคียงกัน เราก็ต้องเสาะหาแนวทางของเราเองพระพุทธเจ้าสอนไว้ ๘๔,๐๐๐ หนทางด้วยกัน เราชอบตรงจุดไหนเราทำไป หลวงพ่อวัดท่าซุงเราสอนไว้หมดแล้ว ใช้คู่มือปฏิบัติกรรมฐาน หรือกรรมฐาน ๔๐ เป็นหลัก ประกอบด้วยมหาสติปัฏฐานสูตรอีกเล่มหนึ่ง หรือว่าธรรมปกิณกะก็ได้ ชอบตรงจุดไหนให้ศึกษาไป แล้วทำให้ถึงจริง ๆ

ส่วนใหญ่ก็ไปทำ ๆ ทิ้ง ๆ พอใครบอกตรงไหนดีก็ขยับไปทำตรงนั้น ตรงนั้นดีก็ขยับไปตรงนั้น ของเดิมยังทำไม่ได้ แล้วของใหม่จะไปดีได้อย่างไร? อาตมาเคยเปรียบว่าเหมือนกับขุดบ่อจะเอาน้ำ ขุดลงไปได้วาสองวา เขาบอกตรงโน้นดีกว่าก็ทิ้งไปขุดใหม่ ขุดไปได้สัก ๓ ศอก หรือไม่ถึง ๔ ศอก เขาบอกตรงโน้นดี เราย้ายไปขุดอีกแล้ว แล้วเมื่อไรจะได้น้ำไว้ใช้สักที ? ต้องปักใจแน่วแน่มั่นคง รักเดียวใจเดียว เราทำกรรมฐานกองนี้คือกองนี้ เอาให้ถึงที่สุดไปเลย แล้วที่เหลือเป็นเรื่องง่าย แต่ถ้าหากเราทำไม่ถึงที่สุด ก็จะยากทั้งหมด

ใช้เวลาของพวกเรามาเยอะแล้ว คงจะขอยุติลงแค่นี้ก่อน เพราะว่าร่างกายไม่ค่อยไหว คอก็เจ็บ เพดานปากเจ็บหมดเลย ปัจจุบันนี้อยู่ได้ด้วยยา ก็บอกแล้วว่าเมื่อคืนตั้งใจว่าจะไม่อยู่แล้ว ท่านสมปองกลัวว่าอาตมาไปแล้วภาระของท่านจะเยอะขึ้น จึงไปกระตุกหางเอาไว้ก่อน หางยาวเกินไปเขาจับได้เลยยุ่ง ก็ฝากพวกเราไว้แค่นี้ก่อนแล้วกันนะ มีกิจกรรมอะไรของพวกเราก็ทำต่อไป (มีต่อ)

----------------------------

พระครูวิลาศกาญจนธรรม
บรรยายธรรม ณ บ้านตลิ่งชัน ๐๑
วันที่ ๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๒
(ถอดเสียงเป็นอักษรโดยทาริกา)