แล้วกำหนดภาพพระองค์ที่สี่ไว้ด้านขวามือของเรา ระดับเดียวกับใบหู อยู่ในระยะที่สามารถกำหนดได้สบาย ๆ ประมาณช่วงแขนเอื้อมถึง องค์ที่หนึ่งอยู่บนศีรษะ องค์ที่สองอยู่ข้างหน้า องค์ที่สามอยู่ข้างหลัง องค์ที่สี่อยู่ขวามือ หายใจเข้าท่านก็สว่างขึ้นพร้อมกัน หายใจออกท่านก็สว่างขึ้นพร้อมกัน
แล้วกำหนดองค์ที่ห้าไว้ซ้ายมือ ระดับเดียวกับองค์ที่สี่ เป็นพระแบบเดียวกัน สว่างไสวเท่าเทียมกัน ตอนนี้เรามีพระอยู่ห้าองค์ องค์ที่หนึ่งอยู่บนศีรษะ องค์ที่สองอยู่ข้างหน้า องค์ที่สามอยู่ข้างหลัง องค์ที่สี่อยู่ข้างขวา องค์ที่ห้าอยู่ข้างซ้าย
หายใจเข้ากำหนดให้ภาพพระองค์ที่หนึ่งบนศีรษะสว่างขึ้น อีกสามองค์อาจจะสลัวลงไม่ชัดเจนก็ไม่เป็นไร ตอนนี้เราเอาแค่องค์ที่หนึ่งก่อน พอหายใจออกให้ภาพพระองค์ที่สองตรงหน้าสว่างขึ้น องค์อื่นไม่ชัดเจนก็ไม่เป็นไร หายใจเข้าให้ภาพพระองค์ที่สามด้านหลังสว่างขึ้น หายใจออกให้ภาพพระองค์ที่สี่ด้านขวาสว่างขึ้น หายใจเข้าให้ภาพพระองค์ที่ห้าด้านซ้ายสว่างขึ้น หายใจออกให้ภาพพระองค์ที่หนึ่งบนศรีษะสว่างขึ้น กำหนดความรู้สึกเลื่อนสลับไปสลับมาอย่างนี้ โดยเอาองค์ที่หนึ่งเป็นหลัก
กำหนดองค์ที่หนึ่งให้ชัดเจน เมื่อหายใจเข้าองค์ที่หนึ่งชัดเจน....หายใจออกองค์ที่สองชัดเจน หายใจเข้าองค์ที่หนึ่งชัดเจน....หายใจออกองค์ที่สามชัดเจน หายใจเข้าองค์ที่หนึ่งชัดเจน..หายใจออกองค์ที่สี่ชัดเจน หายใจเข้าองค์ที่หนึ่งชัดเจน...หายใจออกองค์ที่ห้าชัดเจน ที่เราต้องทำอย่างนี้เพื่อแบ่งกำลังใจอย่างน้อยออกเป็นสองส่วน ถึงเวลาที่กำหนดจิตทำงานอื่น ๆ ไปพร้อมกับการกำหนดภาพพระได้ ท่านใดสมาธิเข้มแข็งมาก สามารถให้กำหนดพร้อมกันทั้งห้าองค์ได้ก็กำหนดไปเลย
สิ่งที่สำคัญก็คือทั้งห้าองค์ต้องสว่างสม่ำเสมอกัน ใหญ่สม่ำเสมอกัน ใครได้สี่องค์ก็ยินดีแค่สี่องค์ ใครได้สามองค์ก็ยินดีแค่สามองค์ ใครได้สององค์ก็ยินดีแค่สององค์ ถ้าท่านใดได้องค์เดียวขอให้รู้ว่าความคล่องตัวมีน้อยมาก พยายามให้ได้อย่างน้อยสองจุดพร้อม ๆ กัน กำหนดรู้ได้ชัดเจนเท่า ๆ กัน เพื่อที่ถึงเวลาการแบ่งความรู้สึก จะได้คล่องตัวแบบที่เราทำกันตอนนี้
ให้นึกถึงลมหายใจเข้าออก ถ้ายังมีลมอยู่ ให้นึกถึงลมหายใจ ถ้ายังมีคำภาวนาอยู่ ให้นึกถึงคำภาวนา ถ้าไม่มีลมหายใจเข้าออก ไม่มีคำภาวนา ให้กำหนดแต่ภาพพระอย่างเดียว ให้ได้อย่างน้อยสององค์ชัดเจนสว่างไสว ทำไปอย่างนี้เรื่อย ๆ จนกว่าจะหมดเวลา
พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันเสาร์ที่ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๑
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 18-02-2010 เมื่อ 19:36
|