[เถรี]

ถาม : เล่าเรื่องจูล่งให้ฟังด้วยค่ะ ?
ตอบ : จูล่ง ใครวะ ? (หัวเราะ) ตอนแรกจูล่งเป็นทหารของกองซุนจ้าน พอกองซุนจ้านโดนโจโฉตีแตก จูล่งก็เลยไปอยู่กับเล่าปี่ หลังจากนั้นก็ช่วยเหลือเล่าปี่ก่อร่างสร้างตัวมาตั้งแต่แรก ๆ มีความสำคัญพอ ๆ กับขงเบ้ง กวนอู เตียวหุย แต่ส่วนใหญ่จูล่งจะทำงานแบบปิดทองหลังพระ แม้แต่รางวัลก็ไม่รับ คนก็เลยไม่ค่อยจะเห็นคุณค่า

ต้องบอกว่าจูล่งเขาทำดีได้ดี ก็คือเป็นนักรบคนเดียวที่ตายบนเตียง นอนหลับตายไปเฉย ๆ ตอนอายุ ๗๐ กว่า เป็นคนซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา รับใครเป็นเจ้านายก็ถือเป็นเจ้านายไปตลอดชีวิต อายุ ๗๐ ปีแล้วยังออกรบเป็นปกติ แล้วหนุ่ม ๆ ไม่ต้องไปสู้...ไม่ได้กินหรอก

จะมีหนังสือสามก๊ก ฉบับวณิพก ของยาขอบ เล่มหนึ่งชื่อว่า “จูล่งสุภาพบุรุษจากเสียงสาน” เขาจะแยกแต่ละคนออกมาเป็นเรื่อง ๆ มี “โจโฉผู้ไม่ยอมให้โลกทรยศ” “เล่าปี่ผู้พนมมือให้แก่ชนทุกชั้น” “เตียวหุยคนชั่วช้าที่น่ารัก” “กวนอูเทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์” “จูล่งสุภาพบุรุษจากเสียงสาน” “จิวยี่ผู้ถ่มน้ำลายรดฟ้า” เป็นต้น