[หยาดฝน]

ในสมัยปัจจุบันของเรา อายุพระพุทธศาสนาอายุ ๕,๐๐๐ ปี ทรงประกาศโอวาทปาฏิโมกข์ครั้งเดียว ในวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๓ ซึ่งก็คือวันมาฆบูชา ซึ่งตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๔ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวของเรา ทรงเล็งเห็นความสำคัญของวันนี้ จึงได้กำหนดขึ้นมาเป็นวันสำคัญในพระพุทธศาสนา ให้ญาติโยมทั้งหลายได้ทำบุญ ใส่บาตร ได้ฟังเทศน์ฟังธรรม น้อมนำความดีทั้งหลายที่องค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าสั่งสอนมาปฏิบัติ ขณะเดียวกันก็มีการเวียนเทียนถวายเป็นพุทธบูชาด้วย

ดังนั้น..วันมาฆบูชาของเรานั้น ปรากฏขึ้นอย่างเป็นหลักเป็นฐานจริง ๆ ก็ในช่วงรัตนโกสินทร์ตอนต้นของเรานี่เอง องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้กำหนดว่าวันมาฆบูชาต้องปฏิบัติอย่างไร แต่ว่าพวกเราก็ถือตามมติของในหลวงรัชกาลที่ ๔ ดำเนินมาเป็นเวลาร้อยกว่าสองร้อยปีแล้ว ก็คือไปวัด ทำบุญใส่บาตร ฟังเทศน์ เวียนเทียน อย่างของวัดท่าขนุนของเรา ก็ยังมีงานพิเศษเพิ่มขึ้นมา ก็คือการตามประทีปหมื่นดวงเป็นพุทธบูชา ขณะเดียวกันก็มีการปิดทองรอยพระพุทธบาท ปิดทองรูปหล่ออดีตเจ้าอาวาส ซึ่งก็คือหลวงปู่พุกและหลวงปู่สายด้วย