[สุธรรม]

โดน "ฆ่าทิ้ง" อยู่คนเดียว..!

พอโผล่เข้าไปในสำนักงานก็เจอบรรยากาศ “ทะมึน” เพราะหน้าหล่อ ๆ ของนายรามคิ้วเกือบจะผูกติดกัน ยื่นกระดาษที่มีคำว่า GROUP VISA มาให้ บอกเร็วปรื๋อจนฟังแทบไม่ทันว่า ทางสถานทูตจีนตรวจสอบแล้ว อนุญาตให้คณะของเราผ่านชายแดนเนปาลเข้าทิเบตได้ทุกคน ยกเว้นอาตมาเท่านั้น..!

เมื่อรับมาดูก็เห็นรายชื่อของแม่ป๋อม น้องเก๋ ป้ามอย ลูกปุ๊ก และน้องเล็ก ที่เกลี้ยงเกลาขาวสะอาดดี ยกเว้นชื่อของอาตมาเองในอันดับที่ ๕ มีปากกาขีดฆ่าตั้งแต่หัวยันท้าย ซึ่งหนังสือขออนุญาตนี้ “ยายก๊ง” แกทำมาให้พวกเราตั้งแต่ก่อนเดินทาง อาตมาก็ยังสงสัยว่า แล้วทำไมทางนี้ “เสือก” เอาไปยื่นซ้ำกับทางสถานทูตจีนในเนปาลให้มีปัญหาอีก..!

นายรามอธิบายว่าเป็นเพราะอาตมาถือหนังสือเดินทางราชการ ซึ่งโดยปกติต้องนั่งเครื่องไปลงในเมืองใหญ่ ๆ ของจีนเช่นเฉิงตูโดยตรง ไม่ใช่มาเข้าทางชายแดนแบบนี้ ทางสถานทูตจึงไม่ยอมให้ “เสียเกียรติ” จำต้องขีดฆ่ารายชื่อออก คำอธิบายแบบนี้อาตมาถือว่า “กวนตีน” เลย ถ้าเอ็งจะให้เกียรติข้า ไม่ว่าข้าจะไปไหนก็ต้องได้รับความสะดวก ไม่ใช่มาสร้างความยุ่งยากให้อย่างนี้ คาดว่าน่าจะเป็นปัญหาเดียวกันกับการเดินทางไปประเทศจีนครั้งก่อน คือทางการจีนกลัว “นักบวช” อย่างอาตมาจะไปเผยแผ่ลัทธิประหลาด ๆ ประเภท “ฝ่าหลุนกง” หรือไปปลุกระดมให้พระทิเบตประท้วงรัฐบาลจีน จึงตัดปัญหาด้วยการไม่ให้เข้าเมืองจีนไปเลย...