[เถรี]

"พอเราสร้างแต่เหตุที่ดี ๆ ให้ กาย วาจา ใจ ของเราอยู่ในศีล ในสมาธิ ในปัญญา ผลดีย่อมเกิดขึ้นเอง อย่าลืมว่าสิ่งที่เราเป็นอยู่ในปัจจุบัน เกิดจากผลการกระทำในอดีต ดังนั้น...ถ้าเราสามารถทำปัจจุบันของเราให้ดีได้ต่อเนื่องสักระยะหนึ่ง ทันทีที่ก้าวพ้นจากตรงนี้ไปก็เป็นอดีตไปแล้ว ถ้าเราสร้างความดีต่อเนื่องได้สักระยะหนึ่ง ส่วนของความดีที่เราสร้างสมไว้ ซึ่งเลยผ่านมาแล้ว ก็กลายเป็นกรรมในอดีต ที่จะส่งให้เกิดแก่ปัจจุบันของเรา

ถ้าเป็นเช่นนั้นก็แปลว่า ในส่วนของการเสวยผลดี ก็ย่อมเกิดกับเราในปัจจุบันนี้ได้ แต่ต้องทำอยู่ในลักษณะต่อเนื่องและยาวนานเพียงพอ บางทีก็อาจจะถึง ๑๐ ปี ๒๐ ปี ๓๐ ปี ๔๐ ปี แล้วแต่กรรมหนักเบาที่เราทำ ถ้าในส่วนของ ศีล สมาธิ ปัญญา ก็ถือว่าเป็นกรรมใหญ่ กรรมหนัก มีผลมาก ถ้าทำได้ต่อเนื่องยาวนานถึงขนาด ๑๐ ปี ๒๐ ปีก็ย่อมเห็นผลได้เร็ว แต่ถ้าหากว่าในส่วนอื่นก็มีผลน้อยลงไปตามส่วน

เราจึงต้องเป็นคนฉลาด รู้จักเลือกว่าสิ่งไหนที่เหมาะสมแก่เรา ทำแล้วได้กำไรมาก ก็ให้ทำสิ่งนั้นเอาไว้ ข้อไหนที่เราบกพร่องในเรื่องของการปฏิบัติ ก็ให้เน้นย้ำตรงจุดนั้นเอาไว้ แล้วสิ่งทั้งหลายเหล่านี้จะค่อย ๆ ส่งผลทันในชาตินี้ของเรา"