นักปฏิบัติเราสิ่งที่ต้องระวังอยู่เสมอคือการทดสอบ การทดสอบจะมีมาทุกเวลา เผลอเมื่อไรเป็นโดน ส่วนใหญ่ของการทดสอบก็คือคนทุกคน ของทุกชิ้น สัตว์ทุกตัว อะไรที่เรายิ่งรักมาก ยิ่งทดสอบเราถนัดมาก ยิ่งถ้าหากว่าเป็นคนรอบตัวที่เรารัก ก็จะยิ่งสร้างความสะเทือนใจให้เราได้มาก
อาตมาเองยกตัวอย่างเมื่อครู่นี้ เพราะว่าคุยกันตั้งแต่ก่อนฉันเพลแล้ว ฉันเพลเสร็จจะออกไปเบิกสตางค์ ปรากฏว่าน้องเล็กไปเอ้อระเหยลอยชาย ล้างชามจนเสร็จสรรพเรียบร้อยทุกใบแล้วค่อยมา อาตมาเองไข้จับมาตั้งแต่เช้า ว่าจะรีบไปเบิกสตางค์แล้วกลับมานอน ก็ต้องรอจนน้องเล็กมาถึงได้ออกไป
เอาสมุดธนาคารไป ๔ เล่ม เล่มที่ ๑ เป็นของพระครูน้อยที่ไปอยู่พม่า ให้เขาลงชื่อในใบถอนไว้ เพื่อจะปิดบัญชีแล้วเอามาเข้าเล่มที่ ๒ ของอาตมา ส่วนเล่มที่ ๓ อาตมาถอนเงินมาเพื่อจ่ายค่าแรงคนงานสามล้านบาท ปรากฏว่าต้องไปนั่งลงชื่อในหนังสือรับรองว่าไม่ได้ฟอกเงิน เพราะว่าถอนเกินหนึ่งล้านบาท ลงชื่อในใบเบิก เสร็จสรรพเรียบร้อยก็นั่งรอ สักพักหนึ่งพนักงานก็เอาเงิน ๓,๐๕๘ บาท ๗๕ สตางค์มาส่งให้..! อาตมาก็ว่า "เงินสามพันกว่าบาท..! แล้วกูเอากระสอบมาทำอะไรวะ ? "
ปรากฏว่าสามล้านบาทที่เขียนถอนนั้น เขาจัดแจงยัดเข้าอีกบัญชีไปเรียบร้อยแล้ว อาตมาบอกว่าสามพันกว่านั่นเอาไปเข้าบัญชี ส่วนสามล้านจะถอนมาเพื่อจ่ายค่าแรงคนงาน คราวนี้จะทำอย่างไร ? ถอนตั้งสามล้าน ก็ต้องไปนั่งลงชื่อในหนังสือรับรอง เพื่อป้องกันการฟอกเงินใหม่อีก ไปกรอกเอกสารใหม่อีก ๒ หน้า แล้วก็ไปลงชื่อใบเบิกใหม่ กลับมาก็ไม่มีเวลานอนแล้ว ตั้งแต่ ๑๑.๑๕ น.แทนที่จะได้นอนตีพุง เวลาหมดเกลี้ยงไปแล้ว ไม่ได้พักเลย
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 24-12-2014 เมื่อ 03:21
|