[ตัวเล็ก]

ถาม : สมมติว่านายเอและเพื่อน ๆ เห็นนายบีเป็นคนที่ชอบภาวนามาก มักจะพูดน้อย ชอบปลีกตัวไปภาวนาคนเดียวเสมอ นายเอและเพื่อน ๆ ก็เลยลองไปทำเสียงใส่นายบีเบา ๆ ดูว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร แรก ๆ เขาก็เฉย พวกนายเอจึงนัดกันว่า ถ้าเขาเดินไปทางใคร ก็ให้คนนั้นทำเสียงอะไรก็ได้ให้ดังขึ้นมา ทีนี้ไม่ว่านายบีจะเดินไปทางไหน ถ้าทางนั้นมีพวกนายเอคนใดคนหนึ่ง เขาก็จะได้ยินเสียงที่พวกนายเอทำขึ้น โดยนายบีเจอแบบนี้อยู่หลายวัน จนเขาเริ่มมีอาการไม่พอใจ รู้สึกโกรธ หาว่าพวกนายเอรุมรังแก รุมแกล้งเขา

ถ้าสมมติว่านายเอทำแบบนี้ แต่ไม่ได้มีเจตนาแกล้งนายบี แค่ทดสอบสมาธินายบีเท่านั้น แล้วนายบีเกิดโมโหขึ้นมา ก็แสดงว่าเขาไม่ได้เป็นคนภาวนาจริง ๆ เพราะเขายังมีอาการคอยจ้องจับผิดคนอื่นอยู่ คอยคิดแต่ว่าคนอื่นจะมาแกล้งทำเสียงรบกวนเขา เพราะไม่อย่างนั้นเขาก็ต้องไม่สนใจในเสียงนั้น ๆ ใช่ไหมครับ ?

ตอบ : ให้รู้ไว้ว่าเอ็งกำลังสร้างกรรมหนักแล้ว..!

ถาม : แล้วการทดสอบสมาธิของแบบนี้นายเอและพรรคพวกจะมีโทษหรือไม่อย่างไรครับ ?
ตอบ : สร้างกรรมหนักก็มีโทษหนักแน่นอน ถามตรง ๆ ว่าหน้าที่อะไรของเราที่จะต้องไปทดสอบเขา ? ถ้าคนอื่นมาทดสอบเราแบบนั้น เราจะยินดีหรือไม่ ? ในเมื่อคนอื่นทำอย่างนั้นแล้วเราไม่ยินดี แล้วเราจะไปอ้างว่าเราทดสอบเพื่อจะได้รู้ว่าเขาเป็นนักภาวนาที่แท้จริง เป็นหน้าที่อะไรที่เราต้องไปทำแบบนั้น ?

พระพุทธเจ้าท่านให้ อัตตนา โจทยัตตานัง กล่าวโทษโจทย์ตัวเองไว้เสมอ ไม่ใช่ไปทดสอบคนอื่นว่าเขาดีหรือเลว