[เถรี]

ที่ญาติโยมเห็นกันบนศาลานี้คือพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว ซึ่งทางวัดจะนำออกมาให้ญาติโยมสักการะบูชาปีละ ๔ ครั้ง ที่วัดนี้ ๓ ครั้ง คือ วันมาฆบูชา วันวิสาขบูชา และวันอาสาฬหบูชา ส่วนที่กรุงเทพฯ จะเป็นช่วงปีใหม่ จึงมีญาติโยมถวายทองคำเพื่อบูชาพระบรมธาตุเขี้ยวแก้วเป็นจำนวนมากทุกครั้ง ระยะหลังนี้ญาติโยมบางท่านก็ไม่อยากรอให้ถึงวาระ เจอหน้าอาตมาก็ถวายทองไว้ก่อน ส่วนบางรายมาถึงวัดก็ถวายทองร่วมหล่อพระ ไป ๆ มา ๆ ทองปนกันมั่วไปหมด อาตมาเลยรวมกันเป็นที่เดียวเลย เดี๋ยวจะหล่อพระแล้วค่อยหาทองคำใหม่

ในเรื่องของการบูชาพระบรมสารีริกธาตุนั้น ตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงได้รับความรู้จากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามา พระองค์ท่านตรัสว่า บุคคลที่บูชาพระบรมสารีริกธาตุส่วนใดก็ตาม ถ้าหากว่าบูชาด้วยทองคำนั้น พระยายมราชท่านจะขึ้นบัญชีทองคำให้ (ในเมื่อบูชาด้วยทองคำก็ขึ้นบัญชีทองคำให้เช่นกัน) บุคคลที่มีชื่ออยู่ในบัญชีทองคำนั้น ถ้าไม่ใช่สร้างกรรมหนักจริง ๆ ท่านว่าห้ามตกนรก

ที่บอกว่ากรรมหนักจริง ๆ นั้นหนักขนาดไหน ? ก็ขนาดเป็นกรรมประเภทฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์ ทำร้ายพระพุทธเจ้าถึงห้อพระโลหิต ยุสงฆ์ให้แตกกัน หรือว่าท่านที่สร้างอาจิณกรรม อย่างเช่น ฆ่าสัตว์ทุกวัน พวกที่มีอาชีพฆ่าสัตว์ในโรงฆ่าสัตว์ หรือไม่ก็อาจจะเป็นแม่ค้าขายปลา ขายไก่ เลยต้องทุบปลา ต้องเชือดไก่กันอยู่ทุกวัน อย่างนั้นเขาเรียกว่าอาจิณกรรม คือกรรมที่ทำอย่างสม่ำเสมอ แรงกรรมนั้นจะหนักมาก ผลบุญอื่นไม่สามารถที่จะแทรกเข้ามาให้ผลได้ จึงต้องรับกรรมนั้นไปก่อน

ญาติโยมที่ถวายทองเป็นพุทธบูชา จึงถือว่ามีหลักประกันความเสี่ยง ถ้าท่านไม่ได้ทำอาจิณกรรมหรือทำอนันตริยกรรมจริง ๆ พระยายมราชท่านพยายามประคับประคอง ให้วาระสุดท้ายของชีวิตจิตเราเกาะความดีได้ แต่ว่าอย่าปล่อยให้เป็นภาระของพระยายมราชท่านฝ่ายเดียว เราควรที่จะทำความดีให้เคยชินเข้าไว้ เมื่อถึงวาระเราจะได้มีกำลังใจเกาะความดีเสียก่อน ไม่ต้องโดนท่านบังคับให้เกาะดี

วิธีบังคับให้เกาะดีของท่าน บางทีเราก็เจ็บมากหน่อย ร้องโอดโอยสักสามวันสามคืน กว่าจะนึกได้ว่าควรนึกถึงพระ เพราะฉะนั้น..เราควรเกาะพระให้เป็นปกติ เมื่อถึงเวลาเราจะได้ไปตามทางของเราที่เรียกว่าสุคคติ