[หยาดฝน]

เมื่อรู้สึกว่าความสว่างกลมกลืนกับตัวเราดีแล้ว ก็กำหนดใจให้ความสว่างนั้นค่อย ๆ แผ่กว้างออกไปรอบด้าน
หายใจเข้า..ความสว่างแผ่กว้างออกไป..กว้างออกไป..
หายใจออก..ความสว่างแผ่กว้างออกไป..กว้างออกไป..

สว่างไปทั้งศาลาหลังนี้ สว่างไปทั้งวัด สว่างไปทั้งตลาด..
สว่างไปทั้งตำบล สว่างไปทั้งอำเภอ สว่างไปทั้งจังหวัด..
สว่างไปทั้งประเทศ สว่างไปทั้งทวีป สว่างไสวไปทั้งโลก

จะเห็นภาพองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสีขาว สว่างไสวโตเต็มจักรวาล ตัวเรากลมกลืนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับภาพพระ โลกเราเหลือเพียงวัตถุเล็ก ๆ ที่กำหนดจิตครอบคลุมให้ทั่วถึงได้โดยง่าย