[คิมหันต์]

พ่อออกดำตกลงค่าเกวียนได้เล่มละสี่พันจั๊ตพอดี จากนั้นไปกินข้าวกลางวันบ้าง เรียบร้อยแล้วก็ให้เจ้าของเกวียนขนของขึ้น นางท้ายเรือมากราบลาเพื่อไปส่งท่านอาลอก๊ะกับห้าแม่ลูกที่เมืองจะอีน อาตมาสั่งความกับท่านอาลอก๊ะว่า “จำให้แม่นว่าคุณคือพระอาลอก๊ะ คุณเป็นคนจะอีนแท้ ๆ ฉะนั้น..อย่าไปกลัวตอนทหารตรวจ เสียงดังเข้าไว้มันจะเกรงใจไปเอง หนังสือรับรองการบวชถ้ามันไม่ได้ขอดูก็อย่าไปให้มันดู ถึงจะอีนแล้วให้เผาไฟทิ้งซะ..! ขอให้โชคดีมีชัย แล้วพบกันใหม่ในโอกาสหน้า..”

เรือล่องตามน้ำต่อไป ขณะที่อาตมาขึ้นเกวียน เล่มแรกเป็นพระล้วน ๆ ๔ รูป เล่มหลังเป็นพ่อออกดำกับพ่อแม่ โรลส์รอยซ์ ๒ แรงวัวคลานกระโดกกระเดกไปตามท้องนา ความนิ่มไม่ต้องพูดถึง อาหารที่ฉันมาใหม่ ๆ เกือบจะขย้อนเลยแหละ..! พอผ่านไปอีกไม่นานก็คล้ายกับกระดูกกระเดี้ยวทั้งตัวจะหลุดเป็นชิ้น ๆ..!

ประมาณครึ่งชั่วโมงมาถึงหมู่บ้านแวสะลิ โชเฟอร์ขอแวะกินข้าวก่อน เกวียนของพ่อออกดำจึงแซงหน้าไป ขณะที่แม่เฒ่าเจ้าของบ้านเอาหมอนเอาเสื่อมาถวายพระ นี่จะให้ค้างคืนเลยหรือโยม..? สักพักก็เอาน้ำร้อนกับน้ำตาลปึกมาถวายอีก สาธุ...ขอให้เจริญ ๆ เถอะแม่ออกเอ๋ย

ฉลองศรัทธาโยมด้วยการนอนภาวนา แผ่เมตตาให้กับสรรพสัตว์ทั่วหน้า ดันวูบหลับไปเฉยเลย..! ลืมตาขึ้นมา..ตายห่...เกือบจะเที่ยงแล้ว เสียเวลาไปเป็นชั่วโมง..! กำลังจะเร่งรัดให้ออกเกวียน เสียงแม่เฒ่าที่นั่งขวางบันไดก็ดังมาเหมือนกระซิบว่า “ทหารพม่า..!”