[คิมหันต์]

เสียงรองเท้าคอมแบ็ตย่ำพื้นดังสับสน ครู่ใหญ่ก็ยังไม่หมด อาตมาลุกไปมองผ่านช่องใบตองตึงที่กรุข้างฝา โอ้โฮเฮะ..! ทั้งกองร้อยเลยนี่หว่า..! มีลูกหาบอีกหลายสิบคน ที่ถูกบังคับให้มาแบกเสบียงและอาวุธยุทธภัณฑ์ให้ “เมื่อวานก็บังคับคนบ้านนี้ไปแบกของให้...” แม่เฒ่าบอกเสียงแผ่วเบา

“เดชะบุญคุณพระคุ้มแท้ ๆ นี่ถ้าไม่เผลอหลับไปมีหวังสวนกันกลางทาง แบบนั้นคงบรรลัยแน่..!” อาตมานึกแบบขนพองสยองเกล้า นั่งมองหน้ากันพักใหญ่ จนแน่ใจว่าปลอดภัยจึงลงจากบ้าน โชเฟอร์จัดการจูงวัวไปกินน้ำผสมเกลือ บนเกวียนปูฟางและจัดวางสัมภาระไว้เป็นอย่างดี

เที่ยงตรงพอดีเมื่อเกวียนแล่นโขลกเขลกออกไป ผ่านชุมบ้านใหญ่ ๆ สามแห่งด้วยกัน แต่ทั้งหมดก็คือบ้านแวสะลิ ออกพ้นบ้านเป็นทุ่งนาแห้งแล้งสลับป่าละเมาะ แดดร้อนเปรี้ยงเรียกเหงื่อมาท่วมตัว ลมนิ่งแบบไม่มีใบไม้ไหวกระดิกแม้แต่ใบเดียว

วัวทั้งคู่เหนื่อยจนน้ำลายฟูมปาก มาพักใต้เงาไม้กลางทุ่งตอนบ่ายโมงครึ่ง เสียงเกวียนแล่นตามหลังมา ครู่ใหญ่เกวียนของพ่อออกดำก็มาจอดต่อท้าย บอกว่าเห็นทหารแต่ไกล เลยหลบไปซ่อนตัวกันในป่าท้ายบ้าน อาตมานึกว่าล่วงหน้าไปไกลแล้ว กลับมาช้ากว่าเสียอีก แต่ปลอดภัยกันทุกคนก็ดีแล้ว