[เถรี]

สมัยก่อนที่อาตมาอยู่ที่วัดท่าซุง ถ้านอกเหนือเวลางาน เวลาทั้งหมดก็คือการปฏิบัติธรรม สถานที่ปฏิบัติธรรมที่เป็นหลัก ๆ เลยก็คือป่าช้ากับใต้ถุนสวนไผ่ ๖ ไร่ ถ้าท่านใดที่ไปร้านอาหารที่สวนไผ่จะเห็นว่า หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านราดคอนกรีตไว้ให้เป็นที่ใช้งานได้เต็มพื้นที่นั้น แต่ว่าช่วงที่เว้นให้ต้นไผ่ขึ้นมาจะมีช่องว่างให้มุดลงไปได้ อาตมาก็จะมุดไปอยู่ข้างใต้ ซึ่งเป็นเหมือนกับถ้ำใหญ่มหึมา กว้างตั้ง ๖ ไร่ มีเพื่อนคือจระเข้น้อย แต่ขนาดไม่น้อยหรอก บางทีตัวยาว ๒ เมตรกว่าก็มี จระเข้ใหญ่ไม่รู้จะใหญ่เท่าหรือเปล่า ? แล้วก็มีพวกงูเหลือม บางทีวันดีคืนดีงูเหลือมก็ลากแมวลากหมาเข้าไปกินข้างในด้วย ไม่ยอมแบ่งอาตมาสักตัวเลย..!

คราวนี้พวกงูหรือสัตว์เลื้อยคลาน ร่างกายของเขาจะปรับอุณหภูมิตามบรรยากาศข้างนอก ในเมื่อเป็นอย่างนั้นเขาจะเคลื่อนไหวไม่สะดวก ฉะนั้น..วิธีที่ดีที่สุดก็คือถ้ามีคนอุ่น ๆ อยู่เขาก็จะมาซุกด้วย เพื่อให้ตัวอุ่น ถ้าเป็นคนขี้กลัวหน่อยก็จะไม่กล้าไปอยู่แถวนั้น ก็สบาย..ไม่มีใครมากวน ใช้เวลาปฏิบัติแบบลืมวันลืมคืนเลย

ตอนนั้นอาตมาอยู่ที่ตึกกองทุน อยู่คนเดียว หลังจากหลวงน้ามีชัยสึกไปก็ไม่มีเพื่อนอยู่ด้วย ตึกกองทุนชั้นล่างจะใหญ่ประมาณศาลาหลังนี้แหละ ส่วนชั้นบนเขาแบ่งออกเป็น ๓ ช่วง คือด้านซ้ายขวาจะเป็นห้องใหญ่อยู่ด้านละ ๔ ห้อง รวมแล้วก็ ๘ ห้องด้วยกัน โยมลองนึกถึงว่าพื้นที่ประมาณตึกแดง แล้วแบ่งแค่ ๔ ห้องจะใหญ่แค่ไหน แล้วตรงกลางก็เป็นโถงใหญ่ เดินจงกรมได้สบาย