[นายกระรอก]

(กล่าวกับพระที่รับพานดอกไม้) ถ้าไม่รู้จะเอาไว้ที่ไหนก็เทินหัวเอาไว้ก่อน ต้นตำรับการเทินหัวมาจากอินเดีย ต่อมาถึงพม่า เข้ามาไม่ค่อยจะถึงไทย ผมเคยถามเขาว่าทำไมต้องเทินหัวด้วย ? เขาบอกว่าจะได้เอามือไว้ทำอย่างอื่น เพราะฉะนั้น..สาวแขกหรือสาวพม่าเวลาช็อปปิ้งนี่น่ากลัวมาก คือบรรทุกไว้บนหัวครึ่งค่อนคันรถแล้ว มือสองข้างยังหิ้วได้อีกด้วย..!

วันก่อนผมเห็นคลิปใครไม่รู้ช็อปปิ้ง น่าจะเกิน ๒๐ ถุง ค่อย ๆ ทยอยหิ้วมาไว้ตรงไฟแดง แล้วก็หิ้ววิ่งข้ามทางม้าลายไปทีละ ๒-๓ ถุง ไปกองไว้ฝั่งโน้นแล้วก็วิ่งกลับมาหิ้วอีก ท้ายสุดจราจรทนดูไม่ได้ต้องไปช่วยหิ้ว อันนั้นแสดงว่าปฏิบัติตามธรรมะของพระพุทธเจ้าอย่างเคร่งครัด ก็คือสุขของคฤหัสถ์ ๔ ท่านบอกว่า ฆราวาสทั่วไปมีความสุขอยู่ ๔ อย่าง คือ สุขในการมีทรัพย์ สุขในการจ่ายทรัพย์ สุขในการไม่เป็นหนี้ และสุขในการทำงานที่ไม่มีโทษ

บรรดานักช็อปปิ้งนี่ปฏิบัติตามในข้อสุขของการจ่ายทรัพย์ ต่อให้ไม่ได้จ่ายขอให้ได้ดูก็ยังดี ถือว่าเป็นอาหารตา เป็นวิญญาณาหาร อาหารที่กระทบตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ จักขุวิญญาณ โสตวิญญาณ ฆานวิญญาณ เป็นต้น ถ้าขาดอาหารทั้งหลายเหล่านี้แล้วบางคนเฉาตาย ไม่ได้ช็อปปิ้งแล้วไปไม่เป็น ถึงเวลาเดินห้าง เวลาหายไปครึ่งวันไม่รู้ตัว ลูกขอให้ช่วยทำการบ้านหน่อย แม่บอกว่าไม่มีเวลา แต่อีตอนเดินช็อปปิ้ง ๔-๕ ชั่วโมงไม่รู้ว่าเอาเวลามาจากไหน..!?