"เรื่องพวกนี้ถ้าปรับกำลังใจมาใช้ในการปฏิบัติหน่อยเดียวจะได้เปรียบคนอื่นมาก เพราะกำลังพออยู่แล้ว แต่ขาดตัวฉันทะ คือยังไม่ยินดีและพอใจที่จะทำอย่างนั้นจริง ๆ ในเมื่อยังไม่ยินดีและพอใจจริง ๆ ทั้งที่ตัวเองมีความสามารถที่จะทำได้ แต่กลับคิดว่าตัวเองทำไม่ได้ก็มี ยังไม่ทันจะลอง คิดว่าสู้ไม่ได้เอาไว้ก่อน อย่างของท่านต้อม วันนั้นนั่งปักตาลปัตร ๒ วัน ๒ คืนอยู่ได้ครับ ท่านชอบของพวกนี้
ถามว่าสึกไปแล้วจะไปทำอะไร ?ท่านว่าจะไปเรียนวิทยาลัยในวังชาย เขาสอนพวกนี้แหละ พวกเย็บปักถักร้อยระดับฝีมือในวัง ก็น่าจะเรียนได้ดีเพราะว่าของชอบ แต่บาลีนี่ ๖ ปีไม่ได้อะไรเลย เราก็เห็นว่าอย่างพวกท่านไบรท์ ท่านเสริฐ ท่านโตโต้ ปีแรกก็ได้ประโยค ๑-๒ แล้ว ของท่านปัญญาถ้าซ่อมผ่านก็ได้ด้วย ถ้าซ่อมไม่ผ่านอย่างเก่งก็เท่าทุน เพราะประโยค ๑ กับ ประโยค ๒ เรียนสองปีอยู่แล้ว แต่ของท่านเองนี่นานมาก ๖ ปี ผมอยากรู้ว่ามีใครจำหน้าท่านได้บ้างไหม ? พวกรุ่นหลังไม่ได้เห็น เลยไม่รู้หรอกว่ามีรุ่นพี่อีกรูปที่พรรษาเยอะมาก แต่ไปเรียนหนังสืออยู่"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 29-04-2016 เมื่อ 19:34
|