[เถรี]

ที่อาตมาไม่จัดงานวันเกิดมาโดยตลอดก็เพราะอย่างนี้แหละ กลัวว่าคนจะเอาของมาให้ เป็นคนเบื่อของเยอะ ๆ ถ้าโยมเข้าไปที่กุฏิจะเห็นว่าข้าวของทุกอย่างวางอยู่ตรงไหนก็กองอยู่ตรงนั้นแหละ บางอย่างก็เน่าเสียคาที่ไปเลย เพราะว่าเป็นของเกินความจำเป็นในการดำรงชีวิต พระเรามีแค่ผ้า ๓ ผืนกับบาตรใบหนึ่งก็อยู่ได้แล้ว แต่คราวนี้พออายุครบ ๖๐ ปี ญาติโยมขอร้องมาก็เลยจัด แต่อาตมาไม่จ่ายนะ สรุปแล้วเขาต้องจัดหาทุนกันมา