[เถรี]

อีกเรื่องหนึ่งก็คือ มีญาติโยมอยู่ครอบครัวหนึ่ง ก็คือมีพ่อกับลูกสาวสามคนที่ยังเรียนหนังสืออยู่ คนเป็นพ่อขับรถไปส่งลูก แล้วโดนแท็กซี่ฝ่าไฟแดงพุ่งมาชน ต้องเข้าผ่าตัดสมอง จนป่านนี้ก็ยังเป็นเจ้าชายนิทราอยู่ แล้วบรรดาลูก ๆ ก็เกิดวิตกจริต หมอบอกว่าถ้าพ่อยังไม่สามารถที่จะฟื้นขึ้นมาได้ ก็ต้องมีการเจาะคอ เพื่อช่วยการหายใจ ถ้าเจาะคอแล้ว พ่อจะพูดไม่ได้..!

เรื่องพวกนี้ ถ้าโบราณเขาใช้คำว่า "ตีตนไปก่อนไข้" ก็คือยังไม่ทันจะเป็นไข้เลย เหมาเอาว่าตัวเองเป็นไปแล้ว ในเรื่องของการรักษานั้น ทุกอย่างต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของหมอ อะไรที่ทำแล้วดีขึ้น หรือว่ามีโอกาสที่จะดีขึ้นก็ต้องทำ แล้วขณะเดียวกันก็ไม่ควรที่จะมานั่งคิดเหมือนกับแช่งผู้ป่วย ว่าจะต้องกลายเป็นเจ้าชายนิทรา ไม่ฟื้นขึ้นมาอีกแล้ว

เรื่องพวกนั้นก็เหมือนกับบางท่าน ที่ไปฟุ้งซ่านกับการที่บรรดาพรรคต่าง ๆ กำลังจะจัดตั้งรัฐบาล สารพัดที่จะคิดไปล่วงหน้าว่าจะออกมาสูตรไหน ? นั่นเป็นเรื่องของนักการเมืองให้เขาคิดกันไป ไม่ใช่พวกเรามาคิดกันเอง..!

พระพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ชัดเจนแล้ว อตีตํ นานุโสจนฺติ นปฺปชปฺปนฺติ นาคตํ ปจฺจุปฺปนฺเนน ยาเปนฺติ ก็คืออย่าไปกังวลถึงอดีต แล้วก็อย่าไปฟุ้งซ่านถึงอนาคต กำลังใจต้องอยู่กับปัจจุบันเท่านั้น โอกาสที่จะเข้าถึงมรรคผลจึงจะมีได้

ในเรื่องของครอบครัว ถ้าหากว่าฟุ้งซ่านไป ก็ถือว่าไม่ใช่เรื่องที่น่าตำหนิ โดยเฉพาะยังเป็นเด็ก กำลังใจยังไม่มั่นคง ก็ต้องมีกังวลเป็นธรรมดา แต่เรื่องของการเมืองนี่ไม่น่าจะเกี่ยวกับพระเณรของเรา เพราะฉะนั้น..ก็ปล่อยให้เขาฟุ้งซ่านกันไปเอง อย่าไปคิดแทน เพราะถ้าเราฟุ้งซ่านแล้วเสียกำลังใจเมื่อไร ก็แปลว่าเราหาเรื่องเดือดร้อนเอง รัก โลภ โกรธ หลง ประเดประดังเข้ามา รับมือไม่ทัน เดี๋ยวก็เสียผู้เสียคนไปอีก..!