[เถรี]

"อาตมาได้พระของขวัญปากน้ำรุ่นหนึ่งมาจากคุณยาย แขวนอาบน้ำเลยเหลือครึ่งองค์ พระโดนน้ำละลาย องค์นั้นหลวงพี่สามารถขอแลกไป ท่านบอกครึ่งองค์ก็เอา ขอให้แท้ไว้ก่อน หลวงพี่สามารถเอาพระหูยานลพบุรีมาแลก อาตมาบอกว่า "หูยานแพงมากเลยนะพี่" ท่านบอกว่า "แต่กูไม่มีวัดปากน้ำว่ะ" ยอมรับพี่แกเลยว่าศรัทธาจริง

คุณลองนึกถึงหลวงปู่ปาน วัดบางเหี้ยดูสิ เสือของท่านสมัยนั้นราคา ๖ บาท เจ้าประคุณเถอะ เป็นพระราชหัตเลขาในของหลวงรัชกาลที่ ๕ เลยนะ ในพระราชนิพนธ์บอกว่า เป็นรูปเสือแกะหยาบ ๆ พอดูออกว่าเป็นเสือเท่านั้น ฝีมือก็ชาวบ้าน ๆ แต่ว่าคนทั่ว ๆ ไปก็แย่งชิงอยากได้

ปกติราคา ๑ บาท หน้าที่หายาก ๆ ก็ขึ้นถึง ๖ บาท คิดดูว่าสมัยโน้น ๖ บาท สมัยนี้ ๖๐,๐๐๐ บาทจะได้ไหม ? สมัยก่อนหลวงตาบัวท่านเล่าให้ฟังว่า ที่บ้านหลวงตามีเงินตั้ง ๒ ชั่ง ก็คือ ๑๖๐ บาท ถามว่าเก็บอย่างไรครับ ? ท่านบอกว่าพ่อเอาใส่กระบอกไม้ไผ่ไว้ เป็นเหรียญเงินใหญ่ ๆ มีเงินตั้ง ๒ ชั่งเป็นมหาเศรษฐีเลย ท่านบอกว่าควายตัวละบาทเดียว มีเงินซื้อควายได้ตั้ง ๑๖๐ ตัว จะไม่รวยได้อย่างไร ? นั่นนะเงินติดบ้าน แล้วจะไม่ให้ท่านเป็นมหาเศรษฐีได้อย่างไร"