ปกิณกธรรมช่วงบวชเนกขัมมะวิสาขบูชา วันที่ ๑๓ - ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๖๕
ก่อนเปิดปฏิบัติธรรมช่วงวันวิสาขบูชา วันศุกร์ที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๖๕
ด้วยความที่เข้าใจผิดว่าวันนี้ส่วนราชการเขาหยุดงานกัน กระผม/อาตมภาพก็เลยจัดปฏิบัติธรรมตั้งแต่วันนี้ สรุปว่ามีหลายแห่งไม่ได้หยุด เรื่องของเรื่องก็เลยมีคนมาอยู่กันแค่ที่เห็น รู้สึกว่าดี..เพราะว่าคนมากก็เรื่องมาก..!
ท่านอาจารย์ ดร. มหาบุญรอด มหาวีโร รองเจ้าคณะอำเภอเมืองกาญจนบุรี วัดไชยชุมพลชนะสงคราม ไปรักษาการเจ้าอาวาสวัดหัวนา อยู่ไม่กี่เดือนก็ลาออก..!
ถามท่านว่า "วัดหัวนามีพระเณรตั้ง ๔๐ - ๕๐ รูป เป็นสำนักเรียนใหญ่ด้วย ท่านอาจารย์ลาออกทำไม ?" ท่านตอบว่า "ผมรับไม่ได้ครับ เดี๋ยวก็วิ่งมาแล้ว..พระอาจารย์ ไฟที่ห้องผมดับ..พระอาจารย์ครับ น้ำไม่ไหล..พระอาจารย์ครับ พัดลมเสีย..เรื่องอย่างนี้ผมต้องรู้ด้วยหรือวะ ?"
แสดงว่าท่านเข้าใจผิด คนเป็นเจ้าอาวาสต้องรู้ทุกเรื่อง ต้องเป็นตั้งแต่ผู้จัดการยันภารโรง เพราะว่าเจ้าอาวาสนี่ถ้าคนรุ่นเก่าอย่างกระผม/อาตมภาพเขาเรียกว่า สมภาร สม (ออกเสียง สะ-มะ)..เสมอด้วย + ภาร (ออกเสียง ภา-ระ) = สมภาร...เสมอด้วยภาระ พูดง่าย ๆ ก็คือมาพร้อมกับงานนั่นเอง
ในเมื่อท่านเข้าใจผิด ท่านรับไม่ได้ ท่านก็เลยลาออก เป็นที่น่าเสียดาย เพราะว่าสำนักเรียนวัดหัวนาปีนั้นมีสอบได้เปรียญเอก ก็คือเปรียญธรรมประโยค ๗ ด้วย
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 06-06-2022 เมื่อ 13:11
|