[โยคียุ้ย]

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ yokeeyui
การที่ข้าพเจ้ามีโอกาสได้รู้จักกับพระอาจารย์เล็กนั้น
ต้องขอยกให้เป็นพระคุณจากคุณครูท่านหนึ่ง ซึ่งได้เล่าเรื่องราวของพระอาจารย์ให้รับฟังมาตั้งแต่ยังเด็ก แม้ในขณะนั้น ข้าพเจ้าก็ยังไม่รู้จักเรื่องพระพุทธศาสนาเลย แต่แอบคิดไว้ในใจว่า ถ้าเรามีโอกาสบวชบ้าง ก็จะต้องทำให้ได้ดีอย่างพระอาจารย์เล็กบ้าง

คุณครูท่านนี้เคยเล่าให้ฟังว่า ท่านรู้จักกับพระอาจารย์เล็กมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กน้อยร่วม ๓๐ ปีแล้ว ตั้งแต่สมัยที่คุณครูอยู่ชั้น ป.๔ เมื่อเริ่มต้นก็ยังไม่รู้จักหน้าค่าตาพระอาจารย์เลย แต่รู้จักผ่านจดหมายเรื่อยมา ซึ่งมักมีธรรมะจากใจจริงสอดแทรกอยู่ตลอดมา ต่อมาเมื่อพระอาจารย์ได้บวชแล้ว แม้จะมีภาระหน้าที่ยุ่งยากขนาดไหน ก็ยังมีเมตตาแนะนำประโยชน์ให้ทราบตามวาระโอกาสที่จะอำนวยเสมอมา

เนื่องจากคุณครูท่านนี้ได้มีกุศลจิต ที่นำความประทับใจในธรรมะจากใจจริง ผ่านจดหมายของพระอาจารย์เล็ก มาเผยแพร่ให้กัลยาณมิตรผู้ที่มีศรัทธาในครูบาอาจารย์ร่วมกัน ได้รับทราบเพื่อเป็นธรรมทาน และเพื่อเป็นอนุสติแก่ทุกท่าน อันที่จะส่งผลให้เกิดสัมมาปฏิบัติตามแบบอย่างของครูอาจารย์ต่อไป ทั้งนี้ได้รับการอนุญาตจากพระอาจารย์เล็กเรียบร้อยแล้ว แต่ยังติดภาระกิจหลายประการที่ยังไม่สะดวกที่จะดำเนินการได้ด้วยตัวเองขณะนี้ จึงให้กระผมเป็นสื่อกลางที่จะทยอยลงในเว็บไปก่อนในระยะแรก แต่คุณครูรับปากว่าจะเล่ารายละเอียดให้ทราบเป็นระยะ ๆ ขอให้ลูกศิษย์พระอาจารย์เล็กทุกท่าน โปรดอนุโมทนาบุญในกุศลจิตครั้งนี้ด้วยเทอญ

ขออนุญาตยกข้อความเดิม
จาก กระทู้ - เหตุผลที่ศรัทธาพระอาจารย์เล็ก
มาเป็นกระทู้ใหม่นะครับ
..............
"จากใจจริง" เป็นคำลงท้ายข้อความในจดหมายส่วนใหญ่
พระอาจารย์เล็ก จึงขอโอกาสยกมาเป็นหัวข้อในกระทู้นี้
เพื่อจะได้แบ่งปันธรรมะร่วมสมัยจากพระอาจารย์สู่ทุกท่าน
ที่สนใจตามเจตนาของเจ้าของจดหมาย
และขออภัยที่ทิ้งเรื่องไว้นาน
...............
ในขณะที่รอต้นฉบับจากเจ้าของ จม. (ครูหญิง)
ขอเริ่มต้นด้วยฉบับเดิมไปก่อน
ฉบับต่อไป ถ้าเรียงลำดับสลับไป-สลับมาบ้าง
ก็ขอสงวนสิทธิ์ตามแต่ใจเจ้าของต้นฉบับนะครับ
( ใครจะไปรู้ใจเขาล่ะ ... เรื่องของเรา ก็ยังรู้ไม่หมดเลย )
...............
โหมโรงกันอีกหน่อย...อย่าเพิ่งต่อว่า...ทำไมไม่เห็น
คำลงท้ายข้อความในจดหมายเหมือนที่โปรยไว้เลย
ใจเย็นครับ...ขอรับรองว่ามีแน่ ๆ ในห้วงที่พระอาจารย์
ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุแล้ว...ซึ่งถ้ากระทู้นี้จะมาราธอน
ไปถึงตอนนั้น ทุกท่านก็จะได้อิ่มใจไปกับธรรมะร่วมสมัยของ
พระอาจารย์เป็นแน่แท้เชียว ครับผม.... ( ไม่ได้โม้ )


----------------------------------------------------

จากปี พ.ศ. ๒๕๒๓ แสตมป์ดวงน้อย ๆ ทำให้เด็กหญิงคนหนึ่งในชั้นป. ๔ มีโอกาสได้รับสิ่งดี ๆ จาก...พี่เล็ก ชื่นสกุล จนถึงวันนี้รวมคำสอนของครูบาอาจารย์ พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ ผ่านทางจดหมายเป็นสิ่งที่มีคุณค่าเสมอมา

*********จดหมายหลายฉบับ (ปี พ.ศ. ๒๕๒๓-๒๕๒๔) สูญหายช่วงย้ายบ้าน**********

----------------------------------------------------------
ตู้ปณ.๙ (๒) ปท. ตาพระยา ๒๕๑๘๐
๒๖ เมษายน ๒๕๒๕

สวัสดีจ้ะน้องสาวของพี่

พี่ดีใจด้วยที่น้องหาที่เรียนต่อไปได้ จะเป็นที่ไหนก็ช่างเถิด ขอเพียงเรามีวิชาที่เราจะเรียนก็แล้วกัน เพชรตกอยู่ที่ไหนก็แสดงถึงความเป็นเพชร ถ้าเราสนใจเรียนที่ไหน ๆ ก็เรียนได้ อย่าไปตีค่าของสถาบันว่าดีหรือไม่ดี มันอยู่ที่การกระทำของแต่ละคนต่างหาก

สงกรานต์พี่ไม่ได้ไปไหนเลย วันสำคัญไม่ว่าจะเป็นตรุษสารทเข้าพรรษาหรือออกพรรษา ทหารเรามีอย่างเดียวคือเตรียมพร้อม เพราะช่วงระยะเวลาอย่างนี้ ฝ่ายตรงข้ามมักฉวยโอกาสเข้าก่อกวนอยู่เสมอ เป็นทหารคำว่าเที่ยวเป็นอันว่าหมดหวัง มันเป็นการเสียสละทั้ง ๆ ที่เราไม่เต็มใจเลย เรียกว่าภาวะจำยอมก็ได้

พี่ไม่ได้สะสมแสตมป์มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว พี่เพียงแต่เก็บชุดที่ชอบไว้ดูเล่นเท่านั้นนอกนั้นก็แจกเขาเรื่อยไป ใครขอไปมักจะไม่ขัดเขาหรอก บางทีไม่มีก็ซื้อให้เขาก่อน เห็นเขาตั้งความหวังว่าจะได้จากเรา ก็ไม่อยากให้เขาผิดหวัง

พี่ยังไม่ทราบแน่ว่าจะย้ายฐานเมื่อไรและเดือนไหน เพียงแต่มีข่าวว่าจะย้ายในเดือนพฤษภาคม ความจริงทหารรุ่นของพี่จะปลดเกณฑ์ในวันที่ ๑ พฤษภาคมนี้ แต่กำลังที่ขึ้นมาเพื่อเปลี่ยนพวกที่ลงนั้น จะต้องรอให้ฝึกเสร็จก่อน จึงจำเป็นต้องค้างปลด ๓ เดือน เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้เลย ต้องผจญภัยต่อไปอีกโดยไม่มีอะไรตอบแทนเลยแม้แต่น้อย

พี่จะพยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้เต็มความสามารถ แต่น้องต้องทราบว่าบางทีถ้าพบเรื่องที่บีบคั้นความรู้สึกเข้า มันก็เกิดปฏิกิริยาต่อต้านขึ้นเอง อาจจะทำให้การทำงานหย่อนความสามารถลง ดังนั้นพี่จึงบอกอย่างเต็มปากไม่ได้ว่าจะทำงานได้ดีแค่ไหน

ตั้งใจเรียนนะจ๊ะ
พี่เล็ก
__________________