[กระโถนข้างวัด]

ประวัติความเป็นมาของประคำ (๓)

ฝ่ายพระฤๅษีทั้งสามได้ปรึกษากันว่า เราควรจะมีสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ เพื่อให้น้อมระลึกถึงคุณพระศรีรัตนตรัยอยู่เสมอ ในที่สุด... จึงได้ตกลงกันสร้างลูกประคำขึ้นมา โดยกำหนดให้ลูกประคำมีจำนวน ๑๐๘ เม็ด เท่ากับคุณของพระศรีรัตนตรัย และที่ยอดประคำอีก ๓ เม็ด เพื่อแทนองค์แห่งพระศรีรัตนตรัยทั้งสาม คือ พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า และพระสงฆเจ้า สำหรับบทสวดภาวนาได้กำหนดเอาพระนามของพระพุทธเจ้า ทั้ง ๕ พระองค์ ในภัทรกัปนี้ คือ "นะ โม พุท ธา ยะ" มาประยุกต์รวมกันเข้ากับพระคาถา “โอม” คือ “มะ อะ อุ” ซึ่งเป็นคาถาของท้าวมหาพรหม ที่บรรดาพระฤๅษีทั้งหลายนำมาใช้กันอยู่เป็นประจำนั้น มาสวดภาวนาเวลาชักลูกประคำ โดยอนุโลมปฏิโลม ดังต่อไปนี้คือ “นะโมพุทธายะ ยะธาพุทโมนะ มะอะอุ อุอะมะ”

ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา ลูกประคำ ๑๐๘ ก็ได้แพร่หลายเรื่อยมาจนกระทั่งถึงปัจจุบันนี้