[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อวันก่อนไปงานวัดหนองหญ้าปล้อง เจอทีเด็ดหลวงพ่อโนรีเข้าทำเอาพวกเราวิ่งกันแทบตาย ก็คือตอนแรกในใบฎีกาท่านลงไว้ว่าหล่อพระ ๑๐ โมง พอไปถึงวัดเขาติดป้ายไว้ตรงทางเข้าว่าหล่อพระบ่ายโมง ก็เลยบอกกับท่านว่า ถ้าบ่ายโมงนี้ไม่ทัน เพราะว่าพวกเรานัดถวายสักการะพระผู้ใหญ่ในจังหวัดบ่ายโมงตรงที่วัดกาญจนบุรีเก่า ท่านก็บอกว่า ถ้าอย่างนั้นท่านจะเลื่อนมาเป็น ๑๒.๑๕ น. หลวงพ่อวัดพระแท่นดงรังก็บอกว่า "อยู่ให้เขาหน่อย ๑๒.๑๕ น. น่าจะทัน"

ปรากฏว่า ๑๒.๑๕ น. หลวงพ่อโนรีก็ยังนั่งรับสังฆทานหน้าตาเฉย พวกเราก็ "เป็นเรื่องแล้ว" ท้ายสุดก็ “เฮ้ย...ออกไปนั่งเองเลย ช่วยกันกดดันหน่อย” ขนาดออกไปนั่งเองยังยืดยาดอืดอาด สรุปว่าไปหล่อพระเอาตอนเกือบบ่ายโมงครึ่ง พวกเราก็วิ่งกันขี้แตกสิครับ เพราะนัดไว้บ่ายโมงตรงที่วัดกาญจนบุรีเก่า แล้วจากตรงนั้นวิ่งไปอย่างน้อยก็ ๔๐ นาที

ท้ายสุดก็เลยต้องทิ้งไปวัดหนึ่ง วิ่งเข้าไปวัดเหนือ แล้วไปวัดใต้ ไปวัดพระแท่นดงรัง จนกระทั่งจบที่วัดพระแท่นดงรัง แล้วพวกเราค่อยตีย้อนกลับมาวัดกาญจนบุรีเก่า หลวงพ่อพระราชรัตนวิมล ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ท่านก็อุตส่าห์นั่งรอ เพราะรู้ว่าพวกเราไม่เคยพลาด ต้องมาทุกปี ย่องไปถามพระเลขาฯ ด็อกเตอร์โจว่า "หลวงพ่อเป็นอย่างไรบ้าง พักหรือยัง ?" ท่านบอกว่า "ยัง..นั่งรออาจารย์อยู่"

ตอนแรกก็เรียนหลวงพ่อโนรีท่านแล้วว่า "ผมอยู่แค่ฉันเพลนะ เพราะว่าต้องรีบไป" ท่านก็บอกว่า "ถ้าอย่างนั้นจะปรับเวลามาหล่อพระตอน ๑๒.๑๕ น." ทุกคนก็ตกลง แต่ ๑๒.๑๕ น.แล้วท่านยังไม่ขยับเลย แล้วลูกน้องของท่านก็ไม่มีการเตรียมพร้อม ต้องเดินไปสั่งถึงจะขยับ ก็เลยกลายเป็นอะไร ๆ ก็ช้าไปหมด จนกระทั่งหลวงพี่สมนึก วัดท่าซุงท่านอยู่ไม่ได้ ต้องกลับก่อน เพราะถ้าช้าท่านจะตกเครื่อง ในเมื่อวัดท่าซุงไปก่อน งานเลยกร่อยไปเยอะ"