เห็นหรือยังว่าเรื่องของการปฏิบัติไม่ใช่ทำแล้วจะเกิดผลมั่นคง ? หากแต่อยู่ที่ว่ารักษาอารมณ์ต่อเนื่องได้หรือไม่จึงสำคัญที่สุด พวกเราส่วนใหญ่พอนั่งสมาธิอารมณ์ใจทรงตัวดีมาก พอถึงเวลาลุกก็ลืม..ทิ้งหมดเลย ร้อยละ ๙๙ เป็นเช่นนั้น รัก โลภ โกรธ หลง ก็ตีเราปางตายเหมือนเดิม
ทำอย่างไรที่เลิกปฏิบัติแล้วจะประคับประคองอารมณ์นั้นไว้ให้อยู่กับเราได้นานที่สุด ? แรก ๆ ก็ได้ไม่นานหรอก สามนาที ห้านาที แต่ถ้าตั้งใจประคับประคองไว้ จะได้นานขึ้นเป็นสิบนาที ยี่สิบนาที สามสิบนาที หนึ่งชั่วโมง สองชั่วโมง ไล่ไปเรื่อย จนกระทั่งได้เป็นวัน สองวัน สามวัน หนึ่งอาทิตย์ ครึ่งเดือน หนึ่งเดือน เป็นปี
ถามว่าทำได้หรือ ? ได้...อาตมาทำมาแล้ว กำลังใจยิ่งสงบมากเท่าไร ปัญญายิ่งเกิด จะรู้ว่าทำอย่างไรเราถึงจะประคับประคองรักษาเอาไว้ได้ นอกจากระมัดระวังไม่ให้ รัก โลภ โกรธ หลง เกิดขึ้นแล้ว ยังรู้ด้วยว่า รัก โลภ โกรธ หลง เกิดจากอะไร แล้วไม่ไปสร้างสาเหตุ รัก โลภ โกรธ หลง ก็เกิดขึ้นไม่ได้ แต่ว่าพวกท่านทั้งหลายที่ทำแล้ว ส่วนใหญ่ก็คือลุกไปแล้วทิ้งหมดเลย
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 25-01-2020 เมื่อ 16:23
|