[เถรี]

อุเพ็งคาปีติ ภาวนาแล้วร่างกายลอยขึ้นไปทั้งตัว บางทีก็อันตรายแบบที่อาตมาเจอ ก็คือลอยขึ้นไปหาพัดลมเพดาน ดังนั้น..ถ้าที่บ้านเป็นพัดลมเพดาน ต้องปิดให้ดีเสียก่อน ถ้าหากว่าจิตของเราไม่คลายออกจากสมาธิ ถึงเวลากำลังค่อย ๆ ลดลงก็จะค่อย ๆ ลอยกลับไปที่เดิม นั่งอยู่ในท่าเดิมทุกประการ แต่ถ้าสมาธิคลาดเคลื่อนหลุดออกมาด้วยความเร็ว รักษาอารมณ์สมาธิไม่ได้ บางทีก็หล่นตึงไปเลย แต่อันตรายที่มากกว่านั้นก็ไม่มี ยกเว้นว่าถ้าลอยไปที่ไกล ๆ ต้องเดินกลับเหนื่อย หรือว่าถ้าขึ้นสูงมากก็ตะครุบกบแรงหน่อย

ผรณาปีติ เป็นปีติตัวสุดท้าย รู้สึกว่าตัวพองตัวใหญ่ บางคนก็รู้สึกว่าหน้าใหญ่เป็นกระด้งเลย บางคนก็รู้สึกว่าตัวรั่วเป็นรู มีสิ่งของข้างในไหลออกมาซู่ซ่าไปหมด บางคนก็รู้สึกว่าตัวแตกระเบิดเป็นผงไปเลยก็มี

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ บางท่านก็เจออย่างเดียว บางท่านก็เจอสองอย่าง บางท่านก็เจอสามอย่าง ส่วนใหญ่ที่เจอหลายอย่างจนกระทั่งเจอครบ ๕ อย่างนั้น จะมีวิสัยพุทธภูมิ คือเคยตั้งความปรารถนาจะเป็นพระพุทธเจ้ามาก่อน ถ้าอย่างนั้นต่อให้ท่านทรงฌานทรงสมาบัติขนาดไหนก็ตาม ถ้ายังไม่เคยผ่านปีติตัวใดตัวหนึ่ง เมื่อถึงเวลา สมาธิของท่านก็จะลดลงไป แล้วปีติปรากฏขึ้นมาเฉย ๆ เพื่อให้ได้รับรู้ว่าปีติแต่ละอย่างมีอาการอย่างไร

กำลังใจของผู้ภาวนาถ้ามาถึงระดับปีติให้ระมัดระวังไว้ คือจะไม่อิ่มไม่เบื่อในการปฏิบัติ เราต้องกำหนดเวลาว่าจะภาวนา ๑ ชั่วโมง ๒ ชั่วโมง แล้วเลิก ไม่อย่างนั้นบางทีก็เผลอทำข้ามวันข้ามคืน ถ้าสมาธิคลายตัวลงเมื่อไร ร่างกายไม่ไหวอาจจะร่วงไปเลยก็มี