[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๒๔ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖ อากาศที่ทองผาภูมิช่วงนี้พิลึกพิลั่นมาก เนื่องเพราะว่าฝนหยุดแล้ว แต่ว่าโดยปกติระยะนี้ถ้าฝนหยุด ทองผาภูมิจะหนาวทันที แต่เมื่อคืนนี้ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร อากาศจึงร้อนมาก จนกระผม/อาตมภาพต้องตื่นตั้งแต่เที่ยงคืน และด้วยความที่เป็นคนที่ตื่นแล้วจะไม่นอนอีก กระผม/อาตมภาพจึงได้เจริญภาวนา "สะสมเสบียงบุญ" ไปเรื่อย สรุปว่าวันนี้สามารถที่จะสะสมรวมกันได้เป็น ๑๐ ชั่วโมงเลยทีเดียว

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าแม้กระทั่งเวลาบิณฑบาต กระผม/อาตมภาพก็จะทรงอารมณ์ภาวนาไปตลอด เพื่อประโยชน์ใหญ่ของญาติโยมที่ให้การอนุเคราะห์สงเคราะห์ ถ้าเรารักษากำลังใจได้ดี มีความสะอาดมาก อานิสงส์ของญาติโยมที่ใส่บาตรก็จะมีมากไปด้วย

หลังจากกลับวัดมาและฉันเช้าเรียบร้อยแล้ว ก็สะสมเสบียงบุญต่อไปอีก เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า วันนี้ต้องออกไปคุมสนามสอบนักธรรมชั้นตรีสนามหลวงอีกตามเคย เดี๋ยวจะไม่มีเวลาทำ ปรากฏว่าพระครูวรกาญจนโชติ เจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ ท่านเป็นหวัด แล้วกระผม/อาตมภาพซึ่งรักษาโรคประจำตัว คือมาลาเรียเรื้อรัง จนกระทั่งไม่มีภูมิคุ้มกันของตนเอง จึงได้รับหวัดของท่านมาทันทีที่อยู่ใกล้กัน

เมื่อทำหน้าที่ในส่วนของผู้ดูแลสนามสอบเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็เดินทางเข้าสู่วัดอุทยาน ตำบลบางขุนกอง อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี เพื่อที่จะรอพบหมอฟันในตอนเช้าวันพรุ่งนี้ ส่วนตอนบ่ายนั้นก็มีงานปลุกเสกวัตถุมงคล จึงทำให้ต้องขาดการดูแลสนามสอบไป ๑ วัน

สำหรับตอนช่วงเดินทางแล้ว จะเป็นช่วงที่กระผม/อาตมภาพภาวนาได้อย่างเป็นหลักเป็นฐาน เป็นการเป็นงานมากที่สุด เนื่องเพราะว่าการเดินทางจากอำเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี กว่าที่จะไปถึงอำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรีนั้น ก็ใช้เวลาหลายชั่วโมง จึงเป็นเวลาของการสะสมบุญส่วนตัวไปโดยตลอด

ญาติโยมที่อยู่ในกลุ่มไลน์ ถ้าหากเห็นชั่วโมงการสะสมเสบียงบุญมากมายขนาดนั้น ก็อย่าได้สงสัย เนื่องเพราะว่าทุกครั้งที่ขึ้นรถ กระผม/อาตมภาพก็ต้องเตรียมตัวที่จะมรณภาพ..! เหตุที่ต้องเตรียมตัวเช่นนั้นก็เพราะว่า อันตรายจะมาถึงเมื่อไรก็ไม่รู้ ? จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องส่งใจไปกราบครูบาอาจารย์ พร้อมกับภาวนาไปด้วย ถือว่าเป็นการเดินทางครั้งสุดท้ายในชีวิตด้วยความไม่ประมาท..!