[เถรี]

ถาม : บางทีก็นึกไม่ออกว่าจะถามอะไร เพราะยังทำไม่ถึง ?
ตอบ : ทำต่อไป ถ้าสั่งสมศีล สมาธิ ปัญญาให้พอ ท้ายสุดก็จะถึงเอง แค่ดูว่าในส่วนของรัก โลภ โกรธ หลง อะไรที่ยังกินใจเราได้ ก็พยายามลดละเลิกไป ถ้าเห็นว่ายากเกินไป ดูแค่นิวรณ์ ๕ ก็พอ ในแต่ละวันถ้านิวรณ์ ๕ กินใจเราได้ ก็แปลว่าเรายังสู้กิเลสไม่ได้ ถ้าสามารถรักษาใจให้พ้นจากนิวรณ์ได้ ก็แปลว่าตอนนั้นกำลังใจเราเหนือกว่า ค่อย ๆ ดูไปทีละระดับ อย่าไปตะกายฟ้าเอาส่วนที่เรายังไปไม่ถึง

ถาม : บางทีแวบขึ้นมา เห็นโทษเห็นภัยของการเกิด แต่ไม่ได้ทำให้เรามั่นคงในการที่จะหลุด ?
ตอบ : ยังไม่เข็ด..! ถ้าเราเข็ดจะเกิดความกลัว เป็นความกลัวแบบฝังจิตฝังใจ ประเภทจ้างเท่าไรก็ไม่เอาอีกแล้ว แบบนี้แปลว่ายังไม่เข็ด ต้องทนไปก่อน สมัยก่อนอาตมารู้ตัวเองว่าเป็นเพราะอย่างนี้ บางทีวันหนึ่งอารมณ์ใจขึ้น ๆ ลง ๆ ตกแล้วตกอีก เป็น ๘ รอบ ๑๐ รอบ แต่ยังไม่เข็ด พอถึงเวลากำลังใจทรงตัวหน่อยก็ แหม..แพลมไปดูหน้ากิเลสหน่อย โดนสอยร่วงทุกทีเลย จนกระทั่งเข็ดขึ้นมาจริง ๆ แล้วค่อยมาระวังรักษาตัวเอง ไม่ไปยุ่งกับกิเลสอีก