[เถรี]

"อาตมาไม่ได้ต้องการให้พวกเราเกลียดชังศาสนาอื่น เพราะรู้ว่าคนดียังมีอยู่มาก แต่ในขณะเดียวกันเราก็ต้องรู้เท่าทันเขาด้วย ไม่ใช่ไว้วางใจอยู่ตลอดเวลาว่าในเมื่อเราดีเขาก็ต้องดี พระพุทธเจ้าสอนเราไม่ให้ประมาท ภัยคุกคามมาจนถึงคอหอยแล้ว ถ้าเรายังนอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น ไม่กล้าคิด ไม่กล้าพูด ไม่กล้าทำ ท้ายสุดเราจะเสียใจก็ไม่ทันแล้ว

อาตมาเองก็ได้แต่ทำหน้าที่ของตนเอง ทำอย่างไรที่จะรักษาศรัทธาให้ญาติโยมเอาไว้ได้ ? ทำอย่างไรที่จะสร้างเสริมพระเณรของเราให้อยู่ในศีลในธรรม ? ทำอย่างไรที่จะทำให้พระเณรของเรามีความรู้ที่จะเผยแผ่พระพุทธศาสนาให้กว้างไกลกว่านี้ ? ในเมื่อเราไม่สามารถที่จะแก้ไขส่วนรวม คือ มหภาคได้ เราก็แก้ไขในขอบเขตที่เรามีอำนาจ ถ้าหากว่าทุกคนทำงานในลักษณะอย่างนี้ ต่อให้ไม่บัญญัติว่าศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร

พวกเรามีเวลาพรุ่งนี้อีกหนึ่งวันก่อนที่จะตัดสินใจไปลงประชามติ ก็ตัดสินใจกันให้ดี ๆ แล้วกันว่าเราจะรับหรือไม่รับร่างรัฐธรรมนูญ คาดว่าไม่มีประเทศไหนในโลกที่มีรัฐธรรมนูญมากไปกว่าประเทศไทย เมื่อไรกินเนสบุ๊กจะบันทึกลงเสียทีก็ไม่รู้ ว่าเป็นประเทศที่ใช้รัฐธรรมนูญเปลืองที่สุดในโลก

อาตมาก็ยังสงสัยอยู่ว่า ท่านทั้งหลายที่เขาว่าเป็นนักปราชญ์ ทำไมต้องเสียเงินเป็นพันล้านเพื่อที่จะร่างรัฐธรรมนูญ ในเมื่อเรารู้ว่ารัฐธรรมนูญฉบับไหนดี มีข้อบกพร่องตรงไหน เราก็ยึดฉบับนั้นเป็นหลัก แก้ไขเฉพาะข้อบกพร่อง ๓ วัน ๕ วันก็เสร็จแล้ว ไม่ต้องใช้เวลาเป็นปี ๆ ตกลงว่าเขาโง่จริงหรือฉลาด ?

เรื่องทั้งหมดนี้ว่าไปแล้วก็ขึ้นอยู่กับกิเลสคน อาตมาถึงได้บอกว่า ถ้าจะเอาดีจริง ๆ โน่น...หาพระโสดาบันมาเป็นนายกรัฐมนตรี คณะรัฐมนตรีทั้งหมดอย่างน้อยจะต้องถือศีล ๕ เคร่งครัด ถ้าลักษณะอย่างนั้นแล้วประเทศชาติคงจะพอไปได้ แต่ถ้าหากว่าตราบใดที่ยังเป็นมนุษย์ปุถุชนทั่วไป ในเรื่องที่จะไปหวังว่าจะไม่กินไม่โกงนั้น ก็คงจะเป็นเรื่องที่นอนหลับฝันกลางวันไปเท่านั้น"