[ปราโมทย์]

ส่วนตัวสำหรับผมแล้ว ดีใจที่ได้ไปตามความตั้งใจครับ

เพราะตอนแรกก็ว่าจะไม่ได้ไป เนื่องจากไกล แต่มีโอกาสแล้ว พอดีไปออกภาคสนามกลับมา ก็แวะเข้ากรุงเทพฯ เลยถือโอกาสพักสัก ๒ - ๓ วัน (เข้าใจผิด อยู่กรุงเทพฯ เหนื่อยใจ เหนื่อยกาย กว่าอยู่ต่างจังหวัดเยอะ ทั้ง ๆ ที่อยู่มาก็บ่อยแล้ว) วันนั้นก็ออกมาแต่เช้าเพราะจากที่พักไกล ก็เดินไปเรื่อย ทำธุระ ซื้อของ กระทั่งใกล้เวลาจึงเข้าไปในบริเวณงาน ได้พบเจอญาติธรรมหลาย ๆ ท่าน บางท่านบอกว่าไม่เคยไปวัดท่าขนุน แต่รู้จักวัดท่าซุง รู้จักหลวงพ่อ เห็นบอกว่ามีโอกาสจะไปวัดท่าขนุนบ้าง โดยมากก็ลูกหลานหลวงพ่อกันทั้งสิ้น เพราะถ้าไม่ใช่ คิดว่าคงรู้จักพระคาถานี้ ก็ตามหนังสือเท่านั้น แต่ไม่รู้จักว่าความเป็นมาความสำคัญคืออะไร

ดีใจที่ได้มาร่วมงานตั้งแต่เริ่มงานจนกระทั่งจบ แม้ฝนจะตก แต่ก็อยู่ไม่ย่อท้อ สมกับคำว่า "วิริยบารมี" จริง ๆ เพราะเข้าใจว่า ทั่วไปแล้วหากเจอฝนเจออุปสรรค ก็ล้มเลิกไปแล้ว (ตอนนั้นฝนตกยังคิดว่าถ้าเริ่มสวดยังไม่หยุดตก เอาอย่างไรดี คงไม่กลับ แต่สวดในร่ม อาจจะไม่ไปตากฝนสวด กำลังใจยังสู้พี่ท่านอื่นไม่ได้ สุดยอดครับ) อีกอย่างยอมรับตรง ๆ ครับว่า ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเป็นภาระของลูกหลานหลวงพ่อ เพื่อแสดงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว เพื่อบูชาคุณครูบาอาจารย์โดยใช้พระคาถาเงินล้าน (เพราะบทอื่นก็มีงานอยู่ทั่วไปอยู่แล้ว) และมีพระอาจารย์เป็นที่พึ่งที่ยึด เป็นหลักเป็นฐาน คงร่วมงานระยะไกลแทน (ผ่านอินเตอร์เน็ต) ดีใจและประทับใจ รู้สึกดีกับงานนี้ครับ

ขออนุโมทนาดวงจิตอันเป็นกุศลร่วมกับทุก ๆ ท่านทุกประการครับ

*ป.ล. ข้อเสนอแนะครับ คงเป็นเรื่องเสียงที่ได้ยินไม่ค่อยชัดเจน สำหรับคนด้านหลัง และพื้นที่อาจจะมีความคับแคบไปหน่อย (หรือคนมาเยอะก็ไม่รู้ครับ ฮ่า ๆ ๆ เพราะจริง ๆ อาจจะพอแต่ว่าคนมามากเกิน)